Dilsiz Yüreğim

Her gece,
İşgaline uğradığım yalnızlıklarda
Sevdim o umut dolu gözlerini
Boğazımda gecirilmiş soğuk iplere
Ayaklarımda paslanmış zincirlere
Aldırış etmeden,
Her soluğumda gülüşlerini sevdim

Dili olmayan yüreğimin,
Hüznü hic solmayan gözlerimin
Tek umudu olarak
Yüreğindeki baharları sevdim
İçimde büyüyen ırmaklara
Acılarını verip
Gözlerindeki ışıklarda ısınmayı sevdim

Kesik kesik öksürmelerime inat
Soluğuma cizilen kısa ömre inat
Yüreğimin haritasındaki
Gülüşlerinin sıcaklığını sevdim

Karanlıkların bulutla yağdığı hasretine
Varlığının mutluluklarını siper edip
Gözyaşlarındaki ıslaklığını sevdim

Yüreğimin ortasındaki yeşeren
Bozkırların kurak yapraklarına inat
Gönülden düşen sevgi yağmurlarını sevdim
Her soluğunda yıldız olup
Avuçlarında solan bir yürek olmayı sevdim

Sarp dağların rüzgarlı tepelerinde
Yetişen ucurum cicegi düşlerimle
Mısralarında büyüdüğüm,
Türkü yüreğinde ezgi olmayı sevdim

İntihara kalkışan acılarında
Yakıp kül olmayi sevdim
Susmalarında bir nefes,
Bakışlarında bir dem olmayı
Senin yüreğinde bir nefes olmayı sevdim