08-26-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Sen Olan Yanlarımı, İçim Acıyarak Yaşamaya Çalışıyorum..
dönüyorum
Düşselliğinden gerçekliğime, kendime kendimle olan benliğime yeniden Yaşıyorum anlamsız bir hayatı, tüm gelgitlerimi geride bırakıyorum Anlamı yok artık geçmişimin ne geleceğimin, bir yerinde tüketiyor beni katran karası geceleri bu hayatın Bu sevda yükünü artık taşıyamaz oluyorum, tükeniyorum  
anLıyorum
Sensizlik çaresizlik, çaresizlikte bir o kadar sensizlik aslında Sensizliğimden uzanıp uzun yolculuklara çıksamda, yine ve yeniden hep sana varıyorum  
bitiyorum
Seninle olan herşeyi teker teker yitiriyorum Avuçlarımdan önce ellerin çekiliyor usulca, sonra ışıl ışıl ahenkli gözlerin uzaklaşıyor bakışlarımdan, bana sırtını dönüyorsun, yüzünde o donuk ifadeyle başka bakışlara emanet öylece bırakıp gidiyorum gözlerini
yaŞıyorum
Bu acıyı en gizli kapaklı yerlerimde, kalbime saklıyorum sevgini Sen olan yanlarımı, içim acıyarak yaşamaya çalışıyorum  
biLiyorum
Sen yokken zor olacak bulunduğun şehrin havasını solumak Bir zamanlar senin olan bir yüreğimi yaşatmak tekrar aynı hevesle ve aynı tutkulu aşkla sarılmak yeniden sevda yüklü bir yüreğe
Gidiyorum
istiyorum" derken, dilim lal olsun istiyorum o anda  Çok zor olsa da sensizliğime kucak açıyorum, hiç istemeden
Ağır geliyor be sevdiğim bu ayrılık, canım çok acıyor senden alamıyorum kendimi, o kadar işlemişsin ki artık içime Yüreklerimizle bir bütün olmuşuz, bir bedene bürünmüş benliklerimiz
Severken ayrılmak, meğer nekadar da zormuş 
|
|
|