A'dan Z'ye Bende Ki Sen

Yorgunum!


Hala eksik sabrımda bütün bir seni taşımaktan yorgunum!


Seni mutlu edememek

Uçurtmamı beraber uçuralım derken

Yeryüzündeki her günahın suçunu boynumda taşırım ben Tekten tüme varana kadar derece derece yüksekliği değil

Sana seni vermeye kalkışacak kadar inceleşen

Gölgemde prangadan beterdir saçların ve hala her aydınlıkta tel tel üfleterek çözdürmeyi deneyecek kadar tutkunluğundan bıktım desem Ki bileklerimde; gittikçe küçülen gözlerini

İçi(N)deki sevgiye bütün gülleri almak


Takvimleri vuslatına doğru gün gün tüketmeye çalışan parmaklarımınAdan Zye bende ki sen yokluğunu ay ay saymayaAdan Zye bende ki sen ucuna ayaklarımı da eklesem yetmediğini görmekten yorgunum!


Haktan geldiAdan Zye bende ki sen hakka gidecek olan bir kul olmayı istemişkenAdan Zye bende ki sen emellerine yol olacak kadar lanetlendiğimiAdan Zye bende ki sen ki bu yüzden yeryüzünde cüzamlı ruhumu kabul edecek bir karış toprağı bile hala bulamamaktan ve bu yüzden her geceAdan Zye bende ki sen ‘'gelme'' diye Azrail'e yalvarmaktan yorgunum!


Ne zaman gelmeyi istesenAdan Zye bende ki sen o vakit seni sevmek olurdum Artırmamı sevdin benim! Beklide bu yüzden geçici bir hevesi o yıllara çevirdin! Fakat bu sefer eksik kalsınAdan Zye bende ki sen sevmek bende yarım kalsın; az mı coştum uğrunaAdan Zye bende ki sen az mı erken duruldum ve ilk defa bu aşktaAdan Zye bende ki sen çok demekten yorgunumAdan Zye bende ki sen çoook demekten yoruldum!