Ne Yaman Çelişkisin Sen Aşk

ßir yandan güldürürsün bir yandan ağlatırsın

ßir yandan sever insan öte yandan bırakır gider severken bile

Ne seviyorum der insan severken ne de buraya kadar deyip çeker gider

Sevmek ne zormuş böyle Aşk

ßilmediğin veballerin altına girmek gibi

Ne sensiz yaşanıyor ne senle mutlu olunabiliyor

Ne yaşamak istiyor insan ne ölümü göze alabiliyor

İnsanın gönlüne yerleştiğin zaman aklı bırakıp gidiyor bir anda

Yok dedikçe uzak olsun benden dedikçe

İnadına gelip yüzsüze alıyorsun insanı içine

Tam mutlu olduğu anda hüznün dibine gömüyorsun acımadan

Ne yaman çelişkisin sen Aşk

Aklım ermedi yaptıklarına oldum olası

İstemem böylesi hallerinle seni

Dokunma sakın senden bi haber olan gönlüme

Tattırma ona aşkın acısını

Aşkı mutluluktan öte göremiyorken

İnciteyim deme sakın bir kere bile sevememişken

ßana seni anlatma Aşk!!

Ne halin varsa gördüm kaç kere

Gelme ßana Aşk!!

Git kim susamışsı sana

Onun bulutu ol yağ toprağına

Git kim özlemişse seni

Onun hasretini dindir doyasıya

Kim yapamıyorsa sensiz

Git onun yüreğinin ol

Kim ölüyorsa sensiz

Git onun nefesi ol bedeninde

Kim esirin olmuşsa senin

Git ona hükmet dilediğince

Uğraşma gönlümle aşk

Güç yetiremezki senin gib laftan anlamayana

Küstürme ßeni kendine Aşk!

ßen seni içimde bu kadar güzel biliyorken

ßana seni bildiğim gibi geL (!)