Aşık Mahzuni Şerif

Aşık Mahzuni Şerif





'' Bizim suçumuz, şerefimiz'dir ! ''




- Aşık Mahzuni Şerif -


1940’lı yılların başında doğmuştur Oniki yaşından bu yana halk ozanlığı geleneğini devam ettirmektedir Toplumsal sorunların neden ve sonuçlarını sorgulayan, toplumsal hemen her konuyu eserlerinde bilinçlendirici bir şekilde dile getiren günümüz halk ozanlarındandır



Ne dedimse halka hiç yaramadı

Ben gittikten sonra ararlar beni

Boşa cahillerin gözü karardı

Kuru çene ile yorarlar beni


Mahzuni Şerif'im gayri gam yemem

Ondan ötesini kimseye demem

Ufak vücuduma kefen istemem

Varsa insanlıkla sararlar beni




1938 yılının bir sonbahar günüydü, o günün yarısında Döndü ananın ağrısı bitecekti Ama daha küçük yaşlarda o dünyaya getirdiği bebe; bağlamasını yoksul halkının dertleriyle, ağıtlarıyla ağlatacak, giderek daha duyarlı, daha toplumcu içerik kazandıracaktı dizelerine


İlk yıllarda mezhepsel çelişkileri yergili bir dille betimlerken, daha sonra halk dertlerini dile getirmeye çalışacak, o nedenle de bazı politik baskılar görecekti Hak ile halkı birleyerek emeği savunacak, emeğin savaşımını verecekti


Mahzuni Şerif tüm baskılara karşı haklıların simgesi olarak <<bizim suçumuz, şerefimiz>> dir diyecekti Coşkulu yüreğiyle çağdaşlarına göre daha çok üretiyor, özgün söz ve müziğiyle Türk folklor üne kaynak oluşturuyordu Ama ne yazık ki onun, şiirine kendi adı konulmuyor, baş^kaları onun sırtından çıkar sağlıyordu


Mahzuni sazını eline aldığı günden bu yana her türlü sömürüye karşı savaşımın içinde birleştirici söz öğelerini kullanıyor, böylece kendine özgü bir yol çiziyordu


Aşık Mahzuni'yi anlatmak için bir noktayı, içtenlikle vurgulamak istiyorum Ozanımız <<Neyzen>> gibi biraz demlidir, ama bu duyarlı olmanın bir gereğiydi; doğaçtan söyleyebilmesi için dem onda olumlu etki yapıyordu dem de olsa az almak zorun^daydı, çünkü sağlığının ve sanatının koşulları böyle gerektiriyordu O, aşıklık geleneğini yerine getirirken halkın gözü, kulağı olmaya özen göstermeliydi


1960 ile 1980 yılları arasında yurt dışında bir kez Avustralya, çok kez de Avrupa'da konserler vererek, yine ulu^suna, halkına sevgiler gönderiyor; <<dünya tembellerin, haksızların değil, çalışanların, haklıların olmalıdır>> diyerek sarı sazın tellerini inletiyordu


Umarım ki ozanımız Mahzuni Şerif bundan böyle de, yaşadığı sürece birliği, erliği, güzelliği toplumsal ve evrensel içerikli dizelerde sevgili halkımıza duyurmanın kıvancını yaşar



A İhsan Aktaş



Yapıtları:

• Sora Sora
  Divane ettin aklımı
  Taştan taşa vura vura
  Aradım can yoldaşımı
  Baştan başa sora sora
  Kimi yanar kimi söner
  Kimi iner kimi biner
  Saraylar virana döner
  Baştan başa dura dura
  Gir Mahzuni dost bağına
  Kar yamış dostluk dağına
  Gençliğim ömrüm çağına
  Baştan başa yara yara
  Şu Dünyanın Aleni
  Kolay değil şu dünyanın aleni
  Kuru lafla sürülmez ki süreyim
  Tutupta nefsime idam kararı
  Vicdan vardır verilmez ki vereyim
  İçime akıyor gözümün yaşı
  Ne kadar zor olur ahbalan taşı
  Erciyes Dağı’nda uçan bir kuşu
  Kör gözünen görülmezki göreyim
  Kalkmadı dizimin gayrı dermanı
  Ekin ektim yapamadım harmanı
  Suçum yokken beyler vermiş fermanı
• Dost Mahzuni verilmez ki vereyim

'' Dünya tembellerin, haksızların değil ,

çalışanların, haklıların olmalıdır ! ''