Prof. Dr. Sinsi
|
Lobicilik Ve Pazarlama
1 LOBİ VE LOBİCİLİK
Günümüzde iletişim ; reklam, halkla ilişkiler, radyo, televizyon, sinema, gazetecilik
konularını içine alan bir tanım, bir iş sahası  Her biri birbiri ile bir şekilde ilintili, iletişim
içinde, hepsinin kendi başlıkları altında, alt kolları, alt iş sahaları var Örneğin, daha çok
halkla ilişkiler ana başlığı altında ele alınan bir konu olan lobicilik Yine son on yıl içinde,
ülkemizde de çok sık duyulmaya ve telafuz edilmeye başlanan lobi ve lobicilik ; bazen siyaset
hayatımızın içinde, uluslararası platformlarda, bazen de iş dünyamızda, şirketlerarası,
markalararası büyük yarışta kısaca birçok yerde karşımıza çıkıyor
Lobi kavramı, hol, koridor, ve kulis gibi anlamlara gelmesine rağmen daha çok
“Bazı yolsuz çıkarlar sağlamak amacıyla biraraya gelerek parlemento koridorlarında , nüfuslu
çevrelerde , basında   çıkarcı bir siyaseti geçerli kılmaya çalışan kimselerin oluşturduğu bir
topluluktur “ (1) şeklinde tanımlanmaktadır Başlangıcı , İngiliz parlementosunda,
parlemento üyeleri ve halkın buluştuğu salondan çıkmıştır
Yapılan başka bir tanımda ise; lobicilik; baskı gruplarının amaçlarına varmak için
kongrede, parlementoda yaptıkları çalışmalar olarak ifade edilir Kişilerin ya da özel çıkar
gruplarının siyasal karar alma sürecinin etkileme amacına yönelik girişimleri Lobiciliğin ya
da diğer adıyla kanun simsarcılığının olmadığı siyasal sistem yoktur Çoğunlukla meclis
koridorlarında yürütülen kulis çalışmalarına dayanmakla birlikte, bir yemek, ziyafet veya
partiler lobicilik için uygun zeminlerdir Çalışmalar kongre ya da parlamento üyelerinin ikna
etmeye çalışmak, haklı bir dava peşinde olduğuna dair gerekli bilgi ve doküman sağlamak,
(1) Bayramoğlu , 1985
temsilcilerine destek sözü vermek gibi aktivitelerle sürdürülür Ayrıca baskı grupları,
temsilcisi olduğu grubun talepleri doğrultusunda kanun tasarısı taslakları hazırlayarak,
bunların temsilciler vasıtasıyla yasalaşmasını sağlarlar Yine baskı grupları propaganda yolu
ile kamuoyunda ve hükümette uygun bir hava oluşturmaya çalışırlar Lobicilik yapan kişiler
güçlü bir ticari ya da tarımsal kuruluşun veya işçi sendikasının bu işle görevli memurları,
ücretle çalışan profesyonel lobiciler, istek ya da sorunlarını iletmeye çalışan sıradan
vatandaşlar olabilir
Lobicilik ; özellikle siyaset dünyasında bireylerin ya da bazı grupların kanun
yapıcıları etkilemek için planlayıp , organize ettikleri her türlü girişim ve etkinliktir ve daha
geniş bir ifade ile lobicilik; bir fikri, bir ürünü, bir konuyu satma, kamuoyunda olumlu
izlenimler oluşturulmasını sağlama, lanse etme, yanlış izlenimleri silme yada düzeltme,
gerektiğinde baskı grupları yaratma, aleyhte olan bir durumu lehe çevirme olarakta
açıklanabilir
Lobicilik; kamu yönetiminde daha çok yasa yapıcı ya da karar verici
konumunda olan kişileri bilgilendirme ve etiketleme çabalarıdır Aynı zamanda karar
organları ile çıkar grupları arasındaki ilişki ağları ve etkileme süresidir Anlaşılacağı üzere
lobicilik karar alma süreçlerine katılmayı ve bu sürece etki etmeyi amaçlamaktadır “Siyasi
mekanizmaya yönelik bir halkla ilişkiler faaliyeti “ olarak görülmektedir Belli bir grubun
ya da bir kesimin tanıtımını yapmak ve onun yaklaşımları, beklentileri doğrultusunda
kamuoyu oluşturmak olarak tanımlanabilen lobicilik halkla ilişkiler – duyurum kavramının
daha geniş ve kontrollü bir boyutunu oluşturur Lobicilik, çağdaş demokrasilerde ,
hem ülke içi menfaat grupları tarafından hemde ülkenin genel menfaatleri doğrultusunda
uluslar arası bir boyutta gerçekleşebilir
Lobiciliği yapan kişiler çoğalınca, ; dünyanın gelişmiş ülkelerinde özellikle
Avrupa ve lobiciliğin anavatanı Amerika’da lobicilik de bir iş, profesyonel bir meslek haline
Geldi Lobicilik faaliyetleri ilk kez 1946 yılında Amerika’da “Federal Regulation of
Lobbiying Act “ ile yasal bir çerçeve içine alınmış, federal hükümetler lobicilik
faaliyetlerini, modern devlet sisteminin ve hükümet anlayışının önemli vazgeçilmez bir
unsuru olduğunu kabul etmişlerdir Bundan sonra , tüm lobicilik faaliyetlerinde bulunan
kişiler Adalet Bakanlığı’na kayıtlı olarak çalışmalarını sürdürmüşler , bakanlığa her dört
ayda bir düzenli raporlarla bilgi vermişlerdir Ancak 1976 yılında Washinton Post
gazetesi tarafından lobicilik konusunda yapılan bir araştırma yasaladaki bazı boşlukları
ortaya çıkarmış, kayıtlı 2000 civarında loici olmasına karşılık devlet dairalerinde 10000
civarında kişinin faaliyette bulunduğunu saptamıştır 1991’de yüürürlüğe giren yeni bir
kanunla bu işle uğraşan insanlara ve yaptıkları işlere bazı kısıtlamalar getirmiştir
Bunlardan en önemlisi; özellikle, daha önce hükümette çalışıp, bu işi seçen kişilere
getirilen; işten ayrıldıktan sonra bir yıl süreyle profesyonel olarak bu işi yapmayacaklarıdır
Ülkemizde lobicilik ; yakın zamana kadar halkla ilişkiler kapsamında
görülmeyen , ahlaki ve kanuni olmayan bir faaliyetti Fakat tüm dünyada olduğu gibi
ülkemizde de lobi faaliyetleri gittikçe kabul görmeye başlamıştır
|