Gerçek Aşk Ve Acisi

bir gün evimin canımdan bakıyordumtam karşımızdaki parkta hergün
imrenerek baktığım aşıklar oturuyorduyüzlerini seçemiyor ama mtluluklarını
herdaim hissedip görebiliyordumaçıkçası aşklarına imreniyordum
dudaklarından dökülen seni seviyorum sözcüğünü okuyabiliyordum
hergün imrenerek baktığım aşıklara bir şeyler olmuştuyine balkonumda
çayımı yudumlarken kavgalarına şahit oldum bir anda tartışmaya başladılar
çocuk genç kızı parkta bırakıp gitmişti kız hıçkırıklara boğulmuştu bir anda
bir anda evden çıktım ve parka gidip kızın yanında bir banka oturuverdimkızın
bir elinde gül vardı ve ona bakıp bakıp ağlıyordutitreyen elleriyle cebinden
çıkardığı sigarayı yakıverdidumanı acı gibi çekiyor nefret gibi soluyordu
her önünden geçen sevgiliye mutluluklar diliyor kimi zamn ise ağlayarak bağırıyordu:
''işte sizinde sonunuz bizim gibi olacak'' diye bir kaç gündür aynı hareketleri
yapıyordu fakat tek dikkatimi çeken elindeki gülü hiçbir zamn bırakmamayışıydı
bir gün çığlıklarla uyandım yatağımdan dışarı baktığımda iki adam kızı tutmuşlardı
birinin elinde beyaz bir gömlek vardı diğeri ise gülü almaya çalışıyor fakat
fakat alamıyorlardıdaha sonra gülü aldılar ve kıza beyaz bir önlük giydirdiler
herkez olayın etrafına toplanmıştı ama kimsede birşey yapamıyordu
önlüğün kollarını arkaya bağlayıp bi arabaya bindirdiler arabanın arkasında
''ambulans'' onunda altında ''bakırköy'' yazıyorduolayın şokuyla direk
perdeyi kapattım ve odama çekildimhergün bende mutlu olmak adına izlerdim onları
artık kimseleri göremiyordum onlar gibibu olayın üstünden 2 yıl geçmiş
herşey unutulmuş ve bende evlenmiştimeşimi işe gönderdim aradan 1 saat geçti
camdan baktığımda o kızı gördüm evet emindim o yüzü nasıl unutabilirifm oydu
sadece çökmüş bir vaziyette çok bitkin gördüm gözlerime inanamadım o gül
hala elindeydi kurumuş ve birkaç gül yaprağı kalmıştı dalında hemen parka
koşup hemn yanındaki bank a oturdum bir elindede zarf vardı içini açıp açıp
baktıkça ağlıyorduanladım ki hala acıları yalnız bırakmamıştı
kız bir hışımla koşarak kendini parkın ortasında bulunan göle attı peşinden
bağırmama dur demelerime rağmen yetişemedim onahemen ambulansı çağırdım
bi hayli derindi çünkü orası ne oldu bilemiyorum ama merak ettim ve bıraktığı
zarfı açtım düğün davetiyesiydi arkasında eski sevgilime yazıyordu birde ne
göreyim o an ölmek istedim o davetiye eşimin ve benm düğün davetiyesiydi