Kendimi Seyrederken...(Yaşanmış Hikaye)

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-13-2012

ilkokul 3

sınıftaydım

ailece lüna parka gitmiştik akşam 8 de

ve dönme dolaba binmeye karar verdik

sıramızı bekliyorduk

dönme dolap sırayla boş olan kabin geldiğinde duruyor ve sıradakini alıyordu

sıra bize geldiğinde boş olan yaklaştı ve bende binmek içindemirlere tutundum hemen

ama durmadı malesef

dönmeye devam etti ve ben durdu duracak diye bırakmadım

derken başladık yükselmeye annem ayaklarımdan tuttu ama benim çekip dönme dolabın altına almaktan korktuğu için bırakmak zorunda kaldı

ben kenetlenmiştim resmen

ve 90 derecelik dilimi çıkmıştım

herşey çığlık atıyordu ve durdurdular sonunda dönme dolabı

aşağı baktım çok yüksekti gerçekten çok korkuyordum

ve birinindemirlere tırmandığını gördüm

kahraman amca geliyordu

ve bir anda kendimi yerde buldum

kalabalıktan uzaktım

ve kendime yerden bakıyordum

evet ben yere düşmemiştim

bedenim halen oradaydı ama ruhum bedenimden çıkmış yerden kendime bakıyordum

huzurluydum o an

hiç korkmuyordum

bir endişem yoktu sadece bakıyordum

o an dikkatimi çeken birşeyde bedenimden daha büyük olmamdı

daha uzundum

amca bedenime kadar tırmandı ve beni oradan indirmişti

herkes eğlenceyi bırakmış beni izliyordu orda

beni yere indirdiğinde bir anda bedenime döndüm

çocuğun ödü patlamıştır bir su için dedi bir teyze ordan

suyu içerken o yaşadığım şeyleri düşündüm

herkes bana birşeyler soruyordu

eve gidene kadar konuşamamıştım

yıllarca kimseye söylememiştim

bu olayın ruhun bedenden çıkma olayı olduğunuda bilmiyordum zaten

anneme söylediğimde pek inanmadı sanırım

canı sağolsun

alıntıdır

08-13-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Kendimi Seyrederken...(Yaşanmış Hikaye) ilkokul 3 sınıftaydımailece lüna parka gitmiştik akşam 8 deve dönme dolaba binmeye karar verdiksıramızı bekliyordukdönme dolap sırayla boş olan kabin geldiğinde duruyor ve sıradakini alıyordusıra bize geldiğinde boş olan yaklaştı ve bende binmek içindemirlere tutundum hemenama durmadı malesefdönmeye devam etti ve ben durdu duracak diye bırakmadımderken başladık yükselmeye annem ayaklarımdan tuttu ama benim çekip dönme dolabın altına almaktan korktuğu için bırakmak zorunda kaldıben kenetlenmiştim resmenve 90 derecelik dilimi çıkmıştımherşey çığlık atıyordu ve durdurdular sonunda dönme dolabıaşağı baktım çok yüksekti gerçekten çok korkuyordumve birinindemirlere tırmandığını gördümkahraman amca geliyordu ve bir anda kendimi yerde buldumkalabalıktan uzaktımve kendime yerden bakıyordumevet ben yere düşmemiştimbedenim halen oradaydı ama ruhum bedenimden çıkmış yerden kendime bakıyordumhuzurluydum o an hiç korkmuyordumbir endişem yoktu sadece bakıyordumo an dikkatimi çeken birşeyde bedenimden daha büyük olmamdıdaha uzundumamca bedenime kadar tırmandı ve beni oradan indirmiştiherkes eğlenceyi bırakmış beni izliyordu ordabeni yere indirdiğinde bir anda bedenime döndümçocuğun ödü patlamıştır bir su için dedi bir teyze ordansuyu içerken o yaşadığım şeyleri düşündümherkes bana birşeyler soruyordu eve gidene kadar konuşamamıştım yıllarca kimseye söylememiştimbu olayın ruhun bedenden çıkma olayı olduğunuda bilmiyordum zatenanneme söylediğimde pek inanmadı sanırımcanı sağolsun alıntıdır