Sevilmek İçin Randevümü Almak Gerek!..

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-13-2012

!
SEVİLMEK İÇİN RANDEVÜMÜ ALMAK GEREK!

Kapıdan içeri girer girmez neşeyle bağırdı:
"Anne biliyormusun bugün yuvada ne oldu?"
"Görmüyor musun? Telefonla konuşuyorum

"
Hiç kimsenin sevdiği şey birbirine benzemiyordu

Annesi telefonu, babası arabayı seviyordu

Herşey erteleniyordu telefon ve araba söz konusu olduğunda

Bir de eve misafir gelecek oldumu kendisine hiç yer kalmıyordu

Nerelere gitsindi?
Annesi kapattı telefonu

Mutfaktan tencere kaşık sesleri geliyordu

Koşarak yanına gitti

"Sana yardım edeyim mi?" dedi en sevimli halini takınarak

Annesi manalı manalı baktı

"Hayırdır

Bir yaramazlık filan

Bak bir de seninle uğraşmayayım

Cok yorgunum zaten

"
Yorgunluk nasıl bir şeydi

Bazen elinde oyuncağıyla uykuya daldığında anneannesi oyuncağı yavasça elinden alır "Nasıl yorulmuş yavrucak

Uykunun gül kokulu kolları sarsın seni" diyerek alnına bir öpücük konduruverirdi

Yorgunluk gül kokulu bir uykuya dalmaksa eğer, ne diye annesi kendisiyle böyle kızgın kızgın konuşuyordu

"Anneciğim yorulduğun zaman gül kokulu uykulara dalarsın

Anneannem öyle söylüyor

"
"Uykuya dalayım da gül kokuları kusur kalsın

Yorgunluktan ölüyorum

"
Bu kelimeden nefret ediyordu

Yorgunum

Yorgun olduğumdan

Böyle yorgun yorgunken…
"Anneciğim sen yorulma diye…"
"Yemekte konuşuruz cocuğum

Bankada işler yetişmedi

Baban gelene kadar bunları
bitirmem lazim

Hadi sen oyna biraz

"
"Hani siz yoruluyorsunuz ya…"
"Eeee…

"
"Ben de oynamaktan yoruluyorum

"
"Ne yapayım?"
"Bilmem…"
Yapılmaması gerekenleri biliyordu da büyükler, yapılmasi gerekenleri hiç
bilmiyorlardı

Işıklar söndü birden

Annesi öfkeyle söylenmeye başladi

"Mum da yok" diye diye karıştırdı dolapları el
yordamı

Çocuk sırtüstü yatıp, anneannesinin köyünü düşündü

Gaz lambasının ışığında deli tavşan masalını anlatışını

Deli tavşanın duvardaki
aksini getirdi gözlerinin önüne

Anneannesi gibi iki ellerini birleştirip işaret parmaklarını yukar kaldırarak tavşan
kafası yaptı

"bak deli tavşan" diyerek parmaklarinı oynattı

Yoldan gecen arabaların farları duvardaki tavşana yol açtı

Tavşan alabildiğine hür
dolaştı sağda solda

Otlarla kuşlarla konuştu

Sonra yorgun düştü

Duvardaki görüntü o minik avuçların açılmasıyla kayboldu

Kolu yavasça kanepeden asağı sarktı

Neden sonra ışıklar geldi

Kadın çocuğun hic konusmadığını akıl etti birden

Kanepeye koştu

Küçücük dizlerini karnına doğru çekerek uykuya dalmıştı

Masanın üstündeki dosyalara baktı iğrenerek

Dindirilmez bir pişmanlık doldurdu icini

Uyandırmaktan korka korka küçük alnına bir öpücük kondurdu

Çocuk sanki bu öpücüğü bekliyormusçasına
"İşin bitince beni sever misin anne?" dedi

Kadın, sevilmek için randevu alan çocuğuna bakarak sabaha kadar ağladı

08-13-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Sevilmek İçin Randevümü Almak Gerek!.. ! SEVİLMEK İÇİN RANDEVÜMÜ ALMAK GEREK! Kapıdan içeri girer girmez neşeyle bağırdı: "Anne biliyormusun bugün yuvada ne oldu?" "Görmüyor musun? Telefonla konuşuyorum" Hiç kimsenin sevdiği şey birbirine benzemiyordu Annesi telefonu, babası arabayı seviyordu Herşey erteleniyordu telefon ve araba söz konusu olduğunda Bir de eve misafir gelecek oldumu kendisine hiç yer kalmıyordu Nerelere gitsindi? Annesi kapattı telefonu Mutfaktan tencere kaşık sesleri geliyordu Koşarak yanına gitti "Sana yardım edeyim mi?" dedi en sevimli halini takınarak Annesi manalı manalı baktı "Hayırdır Bir yaramazlık filan Bak bir de seninle uğraşmayayım Cok yorgunum zaten" Yorgunluk nasıl bir şeydi Bazen elinde oyuncağıyla uykuya daldığında anneannesi oyuncağı yavasça elinden alır "Nasıl yorulmuş yavrucak Uykunun gül kokulu kolları sarsın seni" diyerek alnına bir öpücük konduruverirdi Yorgunluk gül kokulu bir uykuya dalmaksa eğer, ne diye annesi kendisiyle böyle kızgın kızgın konuşuyordu "Anneciğim yorulduğun zaman gül kokulu uykulara dalarsın Anneannem öyle söylüyor" "Uykuya dalayım da gül kokuları kusur kalsın Yorgunluktan ölüyorum" Bu kelimeden nefret ediyordu Yorgunum Yorgun olduğumdan Böyle yorgun yorgunken… "Anneciğim sen yorulma diye…" "Yemekte konuşuruz cocuğum Bankada işler yetişmediBaban gelene kadar bunları bitirmem lazim Hadi sen oyna biraz" "Hani siz yoruluyorsunuz ya…" "Eeee…" "Ben de oynamaktan yoruluyorum" "Ne yapayım?" "Bilmem…" Yapılmaması gerekenleri biliyordu da büyükler, yapılmasi gerekenleri hiç bilmiyorlardı Işıklar söndü birden Annesi öfkeyle söylenmeye başladi"Mum da yok" diye diye karıştırdı dolapları el yordamı Çocuk sırtüstü yatıp, anneannesinin köyünü düşündü Gaz lambasının ışığında deli tavşan masalını anlatışını Deli tavşanın duvardaki aksini getirdi gözlerinin önüne Anneannesi gibi iki ellerini birleştirip işaret parmaklarını yukar kaldırarak tavşan kafası yaptı "bak deli tavşan" diyerek parmaklarinı oynattı Yoldan gecen arabaların farları duvardaki tavşana yol açtı Tavşan alabildiğine hür dolaştı sağda solda Otlarla kuşlarla konuştu Sonra yorgun düştü Duvardaki görüntü o minik avuçların açılmasıyla kayboldu Kolu yavasça kanepeden asağı sarktı Neden sonra ışıklar geldi Kadın çocuğun hic konusmadığını akıl etti birden Kanepeye koştu Küçücük dizlerini karnına doğru çekerek uykuya dalmıştı Masanın üstündeki dosyalara baktı iğrenerek Dindirilmez bir pişmanlık doldurdu icini Uyandırmaktan korka korka küçük alnına bir öpücük kondurdu Çocuk sanki bu öpücüğü bekliyormusçasına "İşin bitince beni sever misin anne?" dedi Kadın, sevilmek için randevu alan çocuğuna bakarak sabaha kadar ağladı