Hangi Tohum Toprağa Düştü De Yeşermediki.

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-06-2012

Hangi tohum toprağa düştü de yeşermediki
Hangi tohum toprağa düştü de yeşermediki

Her merhabanın bir yüzü vedaya dönüktür

Merhabalar ne
Kavuşmadan çok ayrılıklarla yüzleştiğimizdendir ki, kavuşmalarımızda da buruk bir tebessüm vardır

Elimizi her uzatışın ardından boşalan avuçlarımız ötelere açılır yeniden

Bittiğini sandığımız çizgiden sonra yeni ufuklara dikilir bakışlarımız

Yani ki dünya yürüyüşümüzde her kavuşma sonrasında saadetimizin çoğalacağını düşünürken, sonrasının hüznü soğuk bir rüzgâr gibi dolar içimize

Neye kavuşsak, kime varsak, nedense saklı ve derin bir boşluk kalır içimizde

Onun bir türlü dolmadığını, doymadığını her daim hissederiz

Ve anlarız ki, buradaki hiçbir şey o boşluğu doldurmayacaktır

Biliriz ki o arzu ebede dönük, o arzu ebede müştaktır

Yaşadığımız süre içinde de içimizdeki gurbet, yüreğimizdeki hüzün hep var olacaktır

Yüreğimizin derinindeki o ses “ebed ebed” diye seslenirken “fani”lere takılıp kalmak ve onlardan geçememek bir o kadar huzurumuzu da yele verecektir

kadar güler yüzlü ise, vedalar da o kadar hüzün rengidir

Her türlü kavuşmanın sonunda bir ayrılık olacağını düşünmek, bütün kavuşmaların tadını kaçırır sanki

[color="pink"][/i]
Sonbaharın söylediği

Her nereye baksak kainat kitabı sayfa sayfa açılır önümüze

Görmesini bilen gözler, okumayı bilen özler her harfinde bir mana bulur

Her kelime akla kapı açar

Her cümle yüreğe dokunur

Kuru bir ot, gülen bir gül, dağlar, denizler, kuşlar, karıncalar, bulutlar, her bir yağmur damlası… Her ne varsa görünen görünmeyen, bu sayfanın ya harfi ya kelimesi ya da cümlesi olarak serilir gözler önüne

Her nereye baksak kainat kitabı sayfa sayfa açılır önümüze

Görmesini bilen gözler, okumayı bilen özler her harfinde bir mana bulur

Her kelime akla kapı açar

Her cümle yüreğe dokunur

Kuru bir ot, gülen bir gül, dağlar, denizler, kuşlar, karıncalar, bulutlar, her bir yağmur damlası… Her ne varsa görünen görünmeyen, bu sayfanın ya harfi ya kelimesi ya da cümlesi olarak serilir gözler önüne

Her şey O’nu anlatır

Her şey O’ndan bahseder

Onun içindir ki şair bu sırrı fark etmiş ve: “Bir kitabullah-ı azamdır serâser kâinat / Hangi harfi yoklasan manası hep Allah çıkar

”Sevgili okyonus ufuklu güzel yürekli LAL yine çok değerli çok anlamlı bir paylaşım ellerine sağlık güzel yüreğine sevgilerimi gönderiyorum Sevgi ve sağlıkla kal

08-06-2012	#2
Prof. Dr. Sinsi	Hangi Tohum Toprağa Düştü De Yeşermediki. Hangi tohum toprağa düştü de yeşermediki Hangi tohum toprağa düştü de yeşermediki Her merhabanın bir yüzü vedaya dönüktür Merhabalar ne Kavuşmadan çok ayrılıklarla yüzleştiğimizdendir ki, kavuşmalarımızda da buruk bir tebessüm vardır Elimizi her uzatışın ardından boşalan avuçlarımız ötelere açılır yeniden Bittiğini sandığımız çizgiden sonra yeni ufuklara dikilir bakışlarımız Yani ki dünya yürüyüşümüzde her kavuşma sonrasında saadetimizin çoğalacağını düşünürken, sonrasının hüznü soğuk bir rüzgâr gibi dolar içimize Neye kavuşsak, kime varsak, nedense saklı ve derin bir boşluk kalır içimizde Onun bir türlü dolmadığını, doymadığını her daim hissederiz Ve anlarız ki, buradaki hiçbir şey o boşluğu doldurmayacaktır Biliriz ki o arzu ebede dönük, o arzu ebede müştaktır Yaşadığımız süre içinde de içimizdeki gurbet, yüreğimizdeki hüzün hep var olacaktır Yüreğimizin derinindeki o ses “ebed ebed” diye seslenirken “fani”lere takılıp kalmak ve onlardan geçememek bir o kadar huzurumuzu da yele verecektir kadar güler yüzlü ise, vedalar da o kadar hüzün rengidir Her türlü kavuşmanın sonunda bir ayrılık olacağını düşünmek, bütün kavuşmaların tadını kaçırır sanki [color="pink"][/i] Sonbaharın söylediği Her nereye baksak kainat kitabı sayfa sayfa açılır önümüze Görmesini bilen gözler, okumayı bilen özler her harfinde bir mana bulur Her kelime akla kapı açar Her cümle yüreğe dokunur Kuru bir ot, gülen bir gül, dağlar, denizler, kuşlar, karıncalar, bulutlar, her bir yağmur damlası… Her ne varsa görünen görünmeyen, bu sayfanın ya harfi ya kelimesi ya da cümlesi olarak serilir gözler önüne Her nereye baksak kainat kitabı sayfa sayfa açılır önümüze Görmesini bilen gözler, okumayı bilen özler her harfinde bir mana bulur Her kelime akla kapı açar Her cümle yüreğe dokunur Kuru bir ot, gülen bir gül, dağlar, denizler, kuşlar, karıncalar, bulutlar, her bir yağmur damlası… Her ne varsa görünen görünmeyen, bu sayfanın ya harfi ya kelimesi ya da cümlesi olarak serilir gözler önüneHer şey O’nu anlatır Her şey O’ndan bahseder Onun içindir ki şair bu sırrı fark etmiş ve: “Bir kitabullah-ı azamdır serâser kâinat / Hangi harfi yoklasan manası hep Allah çıkar”Sevgili okyonus ufuklu güzel yürekli LAL yine çok değerli çok anlamlı bir paylaşım ellerine sağlık güzel yüreğine sevgilerimi gönderiyorum Sevgi ve sağlıkla kal