08-06-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Bu Gün Ahmed Benim..
Bu Gün Ahmed Benim 
Bu gün AHMED benim
ama dünkü Ahmed değil
Bu gün anka benim,
ama yemle beslenen kuşcağız değil
Enel hak kadehiyle bir yudum içen sızdı hak şarabından,
Şişelerle, küplerle içtim ben sızmadım
Ben sultanların aradığı sultan,ben hacetler kıblesiyim
Gönül kıblesiyim ben
Ben Cuma mescidi değilim, insanlık mescidiyim ben
Ben saf aynayım , sırrım dökülmemiş paslanmamışım
Ben kin dolu bir gönül değilim, tur i sina nın gönlüyüm ben
Üzüm sarhoşluğu değil benim sarhoşluğum
benim sarhoşluğumun sonu yok
Tarhana çorbası içmem ben,
can yemeği yerim, içerim can şerbeti
İşte sararttı seni bir gümüş bedenlinin özlemi, altın haline geldin artık
Sen altına aşıksın, altın benim rengime aşık
Gönlü saf sufiyim ben,
benim tekkem alem, medresem dünya benim
Değilim abalı sufilerden
İster yakarış eri ol sen, meyhane eri istersen,
bundan sanki ne çıkar
Yok Cumartesi imiş yok Cuma imiş, bence ne farkı var
Gerçeğin tadını alan er,
ne altına aldırış eder,
ne kalender tacına bakar
Ne tasası vardır, ne kini
Ey Tebrizli hak Şemsi,
yüzünü göstermeseydin sen, yoksul çaresiz kalırdı kulun,
ne gönlü olurdu, ne dini  Hz Mevlana
|
|
|