İncittiysem Özür Dilerim Bebeğim...

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-04-2012

Bir mavi gökyüzüydü yaşama dair kurduğum tek hayal

Yemyeşil düz bir alan ve masmavi bir gökyüzünden oluşuyordu yalnız yaşadığım dünyam gözlerimi kapadığımda

O sonu gelmez alanda tek bir ağaç ve altında dizlerim karnımda ben vardım sadece

Bundan öte hiç hayal kuramadım ya da planlayamadım yaşamımı

Ve bir gün sen çıktın karşıma; sanki biliyormuşum gibi geleceğini uzattım ellerimi gözlerimse o güzel gözlerinde kalakaldım

Sanki biliyormuşum gibi
Hazırdım gelişine
Ellerimle tutarım sandım
Uzandım gözlerine

Kendime ait bir yaşamdı yaşadığım

Kırıp yakıp yıktığım bir hayat

Utanmıyordum evet ama zaten beni ben yapanlar da bu yaşadıklarım değil miydi? Dokunamadım uzunca süre sana bakmaya kıyamadım gözlerine

Gülümseyen gözlerinle ve uzattığın ellerine hayretle bakakaldım

"Hayatın bir özür borcu vardı bana" işte bekli de o sendin

Ellerim temizdi oysa
Bunca kir benden değil
Pay almak istedim güzelliğinden
Niyetim kötü değil

İncittiysem özür dilerim bebeğim
Kirlettiysem özür dilerim

Kenarımın süsüyle meşgulken sen ben yaşama nedenimin gözlerine bakıyordum

Sen pişmanlıklar içinde kıvranırken bir tek gülüşüne ömür harcarım diyordum ben

Zaman geçip gidiyor derken sen hayatım sende son bulacak diyordum gülümseyerek içimden

Sen elinden gelen en fazlasını yapıp "çok seviyorken" ben o kadarcık sevdayla sardunyalarımı suluyordum

Ve bilir misin sardunyaları yaşatmak zordur bir de yaz gecelerinde

Yüzün sinmiş düşlerime
Lekeleri çıkmıyor gülüşünün
Suçu yıktın üzerime
Yargılıyor masumiyetin

İstemezdim böyle bitsin
Üzülmeni istemedim
Güç almak ister misin
Ellerimi göndereyim

İncittiysem özür dilerim bebeğim
Kirlettiysem özür dilerim

İncittiysem özür dilerim bebeğim kirlettiysem özür dilerim

Şayet bir gün bir saat bir dakika bile değil bir an bile olsa mutsuz ettiysem seni

Özür Dilerim

Alıntı

08-04-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	İncittiysem Özür Dilerim Bebeğim... Bir mavi gökyüzüydü yaşama dair kurduğum tek hayal Yemyeşil düz bir alan ve masmavi bir gökyüzünden oluşuyordu yalnız yaşadığım dünyam gözlerimi kapadığımda O sonu gelmez alanda tek bir ağaç ve altında dizlerim karnımda ben vardım sadece Bundan öte hiç hayal kuramadım ya da planlayamadım yaşamımı Ve bir gün sen çıktın karşıma; sanki biliyormuşum gibi geleceğini uzattım ellerimi gözlerimse o güzel gözlerinde kalakaldım Sanki biliyormuşum gibi Hazırdım gelişine Ellerimle tutarım sandım Uzandım gözlerine Kendime ait bir yaşamdı yaşadığım Kırıp yakıp yıktığım bir hayat Utanmıyordum evet ama zaten beni ben yapanlar da bu yaşadıklarım değil miydi? Dokunamadım uzunca süre sana bakmaya kıyamadım gözlerine Gülümseyen gözlerinle ve uzattığın ellerine hayretle bakakaldım "Hayatın bir özür borcu vardı bana" işte bekli de o sendin Ellerim temizdi oysa Bunca kir benden değil Pay almak istedim güzelliğinden Niyetim kötü değil İncittiysem özür dilerim bebeğim Kirlettiysem özür dilerim Kenarımın süsüyle meşgulken sen ben yaşama nedenimin gözlerine bakıyordum Sen pişmanlıklar içinde kıvranırken bir tek gülüşüne ömür harcarım diyordum ben Zaman geçip gidiyor derken sen hayatım sende son bulacak diyordum gülümseyerek içimden Sen elinden gelen en fazlasını yapıp "çok seviyorken" ben o kadarcık sevdayla sardunyalarımı suluyordum Ve bilir misin sardunyaları yaşatmak zordur bir de yaz gecelerinde Yüzün sinmiş düşlerime Lekeleri çıkmıyor gülüşünün Suçu yıktın üzerime Yargılıyor masumiyetin İstemezdim böyle bitsin Üzülmeni istemedim Güç almak ister misin Ellerimi göndereyim İncittiysem özür dilerim bebeğim Kirlettiysem özür dilerim İncittiysem özür dilerim bebeğim kirlettiysem özür dilerim Şayet bir gün bir saat bir dakika bile değil bir an bile olsa mutsuz ettiysem seni Özür Dilerim Alıntı