Çok Sevme Bahtsız Olur

Konu guzelmis, bastan tesekkur edeyim Cocuklarinin guzel ahlakli ve geleceklerinin parlak olmasi acisindan ebeveynler yavrularini severken 40 kere dusunup ondan sonra kontrollu sevmeli veya (dovmeli demeyelim de) yermeli imis diyelim Eh simdi atalarimiz basliktaki lafi derken haksiz degillermis hakikaten cumleyi bir hipotez gibi ele alirsak baslica 3 unsur var;
insan evladini;
1-ac birakma 2-dovme
bu ilk ikisi sonuclarini ortalama her ebeveynin rahatlikla algilayabilecegi ve uygulayabilecegi basit seylerdir, sir degillerdir, (ustelik, sadece insan evladi icin degil diger canlilarla olan iliskilerde de uygulanmasi gerekir) Halbuki bakiyoruz 3 numarada cocugun gelecegi acisindan en onemli ve uygulamada cok zor olan gizli bir anahtar var neymis;

3-eger cocuguna surekli olarak; senin sevginin dunyada esi benzeri olmayan ve bir daha asla kimse tarafindan kendisine verilmeyecek olan en essiz, benzersiz ve en gercek sevgi oldugunu empoze edersen o cocuk da, buna inanir veya buna sartlanir diyelim sonra da, hayati boyunca hep bu sevginin izlerini arar nedense onu kimsenin karsiliksiz sevmedigini dusunur, bunalimlara duser veya hep mutsuz olur

ne anladim:Eh demek ki su dunyada ebeveyn konumunda olmak zor zanaat oyle sadece "calis karnini doyur, mumkun mertebe de, hosgorulu ol dayakla degil sozle terbiye et" mekle bitmiyor en onemlisi onun, ilerde yasayacagi olasi psikolojik travmalardan en az hasari almasi icin duygusal dunyasini gelistirmeyi kendisine birakmakmis