Mimozamsın (Sevgiliye Mektuplar)

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-03-2012

Canım

Kınalı kuzum,narinim,gözlerinin gömüsüne gömüldüğüm seni özledim ve oturdum yine klavyemin başına ve sana olan yangınımı,sana olan susuzluğumu anlatıyorum

Dile gelen tek yüreğim değil,ruhum değil,dile gelen tüm uzuvlarım

Bana değil klavyeme sor

Dile gelse bu cansız nesne o bile dayanmaz tarumar olur her parçası onun bile özü bay vermez be gün yüzlüm

Adın dert olsa /dertlerin en güzeli olurdun katlanırdım senden gelen her türlü çileye

Adın kabus olsa/düşlerin en güzeline en uzununa seninle dalardım gün bitip de dönerken geceye

Adın ölüm olsa/Azrail deseler dahi ecel in şerbetini elinden yudumlardım

Son yolculuğuma senin kolunda çıkardım

Bastığın toprak olurum
İçtiğin suyun olurum

Yaz günü terlersen silip attığın mendil olurum
Konuştuğun kelamında sen iste,değil bir hiza kurduğun devrik cümlen olurum

Sen iste gönüllü kulun olurum/kölen olurum gerek yok hiçbir zincire

Sebebim ol/soluğumu kes
Tek hazanım ol sararıp düşeyim bir yaprak misali dizlerinin dibine
Engin maviliklerde uçan,karayı gösteren martım ol

Denizde,pusulam
Gemide dümenim ol

Cesaret veren içimin hiç susmayan sesi ol

Beni istersen çocuk say gülüp geç/
Madem öyle oynadığım lego ol ve kurayım, bozayım seni

Her seferinde yine,yeniden keşfedeyim ben hep seni yanımda göreyim

Gitme/git desem de gitme hiç olur mu
Vazgeç desem de sakın beni terk etme

Benliğim olursun/nefesim olursun
Daha ne diyeyim can olursun/can
Baharım olursun /her bir dalımda çiçeğe durursun

Umudum olursun ve sen yoksan /ölümüm olursun…
Ama seni nefes diye her çekişimde biraz daha ben olursun
Beni yüreğimden sayfa, sayfa okursun

Bahar dalımsın,mimozamsın
Hadi aç sürgünlerini seninle bahar sarıya boyansın

Savur polenlerini dört bir yana
Çünkü,sen mimozamsın sarı sarı çiçeklerinle baharıma açansın

08-03-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Mimozamsın (Sevgiliye Mektuplar) Canım Kınalı kuzum,narinim,gözlerinin gömüsüne gömüldüğüm seni özledim ve oturdum yine klavyemin başına ve sana olan yangınımı,sana olan susuzluğumu anlatıyorumDile gelen tek yüreğim değil,ruhum değil,dile gelen tüm uzuvlarımBana değil klavyeme sorDile gelse bu cansız nesne o bile dayanmaz tarumar olur her parçası onun bile özü bay vermez be gün yüzlüm Adın dert olsa /dertlerin en güzeli olurdun katlanırdım senden gelen her türlü çileye Adın kabus olsa/düşlerin en güzeline en uzununa seninle dalardım gün bitip de dönerken geceye Adın ölüm olsa/Azrail deseler dahi ecel in şerbetini elinden yudumlardımSon yolculuğuma senin kolunda çıkardım Bastığın toprak olurum İçtiğin suyun olurum Yaz günü terlersen silip attığın mendil olurum Konuştuğun kelamında sen iste,değil bir hiza kurduğun devrik cümlen olurum Sen iste gönüllü kulun olurum/kölen olurum gerek yok hiçbir zincire Sebebim ol/soluğumu kes Tek hazanım ol sararıp düşeyim bir yaprak misali dizlerinin dibine Engin maviliklerde uçan,karayı gösteren martım ol Denizde,pusulam Gemide dümenim ol Cesaret veren içimin hiç susmayan sesi ol Beni istersen çocuk say gülüp geç/ Madem öyle oynadığım lego ol ve kurayım, bozayım seni Her seferinde yine,yeniden keşfedeyim ben hep seni yanımda göreyim Gitme/git desem de gitme hiç olur mu Vazgeç desem de sakın beni terk etme Benliğim olursun/nefesim olursun Daha ne diyeyim can olursun/can Baharım olursun /her bir dalımda çiçeğe durursun Umudum olursun ve sen yoksan /ölümüm olursun… Ama seni nefes diye her çekişimde biraz daha ben olursun Beni yüreğimden sayfa, sayfa okursun Bahar dalımsın,mimozamsın Hadi aç sürgünlerini seninle bahar sarıya boyansın Savur polenlerini dört bir yana Çünkü,sen mimozamsın sarı sarı çiçeklerinle baharıma açansın