Yalnız Mesajı Göster

Ey Yûsufi Bir Düşle Sevdiğim Yar!

Eski 08-03-2012   #2
Prof. Dr. Sinsi
Varsayılan

Ey Yûsufi Bir Düşle Sevdiğim Yar!



Bu gece zifiri karanlık dört bir yan
Ay geceye dargın,ben sana
Adımların karanlıkta sesini kaybederken,uzanıp tutmak istedim ardından gölgeni
Hani bir gece ve son defa benle kalırsın diye
Tutamadım
Tutunamadım sana
Öğlece yığılıp kaldım kaldırımın soğuk bedenine
Ben her gecemde seni yaşarken
Sen tek gecede karanlığa teslim ettin beni
Belki de Ay'ın geceye dargınlığı bu yüzdendir
Benim de sana
Gülüşlerim vardı benim Ben kimin , ben nerdeyim ?
Tam karşıya geçerken bıraktığın o el benim Her uykuya dalışımda ,sana kapatırdım gözlerimi
Düşümdeki senden habersizdin
Sabah, silüetini alınca düşümden,sensizliğe açardım gözlerimi
Güneş güne küsseydi bir kez de,doğmasaydı hiç
Ve sen hep saklı kalsaydın düşlerimde her gece
Bir de sen bırak beni
Unut gittiğin bir yerde
Kim kaldı ki
Çok büyüdüm sayendeParmak uçlarımdaki titremeye bir anlam veremiyorum
Oysaki üşümüyorum da hiç
Yine sensizlik düştü yüreğime galiba
Kan revan içinde sayıklamalarım olacak sanırım
Terleyecek ellerim,yanacak bu gece yine kalbim
Harflerimin çığlığını duyuyorum
Ömrümü yakmıştı ya ansızın gidişin
Şimdi yine
Beni yakacak harflerimi topluyorum yerden
Ve çakıyorum kibriti birden
Tabirim caiz değil , numunem yok , sende kalsın aslım
Müstakil bir masaldı , bitti işte , ben aynı haytayım
Gülüşlerim vardı benim Ben kimin , ben nerdeyim ?
Tam karşıya geçerken bıraktığın o el benim Şimdi
Beni yakan cümlelerimin aşkına
Beni karanlığa teslim eden gözlerinin aşkına
Giderken yanağımı nemlendiren yaşlarının aşkına
Aşk'ının aşkına
Gel de al küllerimi,savur geceye
Bir de sen bırak beni
Unut gittiğin bir yerde
Kim kaldı ki
Çok büyüdüm sayende



Alıntı Yaparak Cevapla