07-22-2012
|
#2
|
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Çocukça Felsefenin Ardında-Ahmet İnam
Sorular şunlar: Bu aşamaya nasıl gelinir? Bu aşamada ne başarılır?
Bu aşamadan nasıl çıkılır?
Bu aşamaya yaşlanarak, çile çekerek gelinir Bundan dolayı çocuk felsefe, salakça felsefe değildir
Büyümüş de küçülmüş felsefedir
Bu felsefe her hangi bir sorunun aranmasına ilişkin geliştirdiğimiz tavırla ilgilidir
Şimdiye dek bu felsefenin ne uğraştığı konular, ne bu konuların tartışılma yöntemlerine ilişkin birşey söylemedim Söylediğim, yalnızca sorulan soruları aramaya, yanıt bulma denemelerine ilişkin sezgisel imalardı
Bu aşamada ufuk açılması, seçenekleri görebilme, arama, araştırma sevinci gerçekleştirilir
Karanlıktan, yoğun çabalardan, uçucu aydınlığa geçiştir
Arayan, sürgit çocukça felsefede kalmaz Bulunanların irdelenmesi gerekir Ağırlık çöker
Sonra yine uçucu aydınlık gelebilir Sonra yine çalışma karanlığı
Neden irdelemek, çözümlemek, ayrıntılarda yoğunlaşma karanlık olsun?
Onlar da aydınlıkta ama uçucu olmayan aydınlıkta yapılmasın?
Elbette neden olmasın?
Yoğun bir çilenin ardından gelen olgun çocukluk, felsefece düşünmenin zahmetleriyle neden ağırlaşıp, karanlığa bürünsün?
Şimdi, soru çocukça felsefeyi hak etmek için nasıl çalışmak, nasıl bir donanım edinmek gerektiği üzerinde yoğunlaşıyor Onu, söylediklerimi anlayanlar zaten yanıtlamışlardır
*
Ahmet İnam
|
|
|
|