Çiçekli Bir Bahçe-Epikuros

Tanrılar kendi kendilerine yeter oldukları halde evreni yaratmak işine neden girişsinler? En yüksek derecede mutlu bulunurlarken, evreni yönetmek gibi ağır bir yükün altına niçin girsinler? Böylesine kötülüklerle dolu bir dünyayı neden yaratsınlar?

İlkin her sözcüğün anlamını incelemek gerekir Herodotos O zaman diyebiliriz ki, hiçbir şey hiçten doğmaz, çünkü her şeyin kendine özgü doğurucu bir tohumu olmasaydı her şey, her şeyden doğabilirdi Öte yandan da her gözden yok olan yokluğa dönseydi bütün şeyler yok olurdu, çünkü gözden yok olan her şey ancak yoklukta karar kılabilirdi Bundan çıkan sonuç şudur ki, dünya her zaman, şimdi olduğu gibi, var olagelmiştir ve şimdiden sonra da, şimdi olduğu gibi, var olacaktır Dünya, maddelerden kurulmuştur Bu maddelerin varlığını da duyumlarımız tanıtlamaktadır Cisimlerden kimileri bileşiktir, kimileri de bileşikleri meydana getiren elemanlardır Elemanlar, görünmez ve değişmez nitelikte bulunan atomlardır Çünkü hiçbir şey yokluğa dönmediği gibi, bileşikler dağılınca, onları meydana getiren varlıkların da varlıkta kalmaları gerekir Dünya sonsuzdur Çünkü her sonlunun bir ucu, olması gerekir, dünyanın ucu bulunmadığına göre, sonsuzluğa açıktır, sonu olmadığına göre de zorunlu olarak sonlu değil demektir Atomların hareketinin başlangıcı yoktur Çünkü atomlar boşluk kadar öncesizdir Atomların hareketi sürekli ve sonsuzdur (Herotodos'a Mektup, Büyük Filozoflar Antolojisi, Mehmet Karasan çevirisi,İstanbul, 1949, s 59-68)

İsteklerimizin kimileri doğal, kimileri de gereksizdir Menbikeos Doğal olanlardan kimileri sadece doğal, kimileri de zorunludur Zorunlu isteklerimizden kimileri yaşamak için, kimileri vücudumuzun rahatlığı için, kimileri de mutluluğumuz içindir İsteklerimiz üstüne doğru bir bilgi, bizlere, istenenlerle istenmeyenlerin, vücudun sağlığıyla ruhun rahatlığını aradığını öğretmektedir Mutlu bir yaşamanın amacı, sadece budur Bütün davranışlarımızın nedeni, vücut acılarımızı olduğu kadar, ruh acılarımızı da önlemektir Biz zevki, ancak yokluğunda acı duyduğumuz zaman ararız
Acı duymadığımız zaman ona ihtiyacımız yoktur Bunun içindir ki zevk, mutlu bir yaşamanın gereğidir diyoruz Bize göre zevk, doğal iyiliklerin başında gelir Zevkin bu gücü, karşımıza çıkan ilk zevke sarılmamızı gerektirmez Çünkü birçok zevkler sonunda acı doğururlar Acı doğuran zevkleri istemediğimiz gibi, zevk doğuran acıların başımızın üstünde yeri vardır Bu acılar, o zevklerden üstündür elbet Böylece ve aynı şekilde her acı, bir kötülüktür ama, her acıdan kaçmak gerekmez Her acıyı ve her zevki, yararı ve zararı bilgece gözden geçirilerek, değerlendirmeli Gerçekten, birçok hallerde, iyi kötü olduğu gibi, kötü de iyidir

Zevk en üstün iyidir dediğimiz zaman ne sefihlerin zevklerini, ne de hayvanca hazları ileri sürmekteyiz Bizi anlamayan bilgisizlerin suçlamalarına kulak asma Bizim sözünü ettiğimiz, sadece, ruh rahatsızlığıyla beden acısının yokluğundaki mutluluktur Bedenimiz acısız ve ruhumuz rahatsa, mutluyuz Menokieos İnsanı mutlu kılan, ne kıyasıya içme, ne tıka basa yeme, ne cinsel sapıklıklar, ne de zengin sofralarını dolduran balıklarla etlerin sağladığı hazlardır İnsanı mutlu kılan; akla uygun ve sade alışkanlıklar, arayacağımız ve sakınacağımız şeyleri iyice ölçebilen, ruha rahatsızlık veren yanlış inanışları söküp atabilen bir akıldır O halde bütün bu söylediklerimizin ilkesi, iyiliklerin en büyüğü olan bilgeliktir
Onu felsefeden de üstün tutmak gerek O bütün erdemlerin kaynağıdır Bu erdemlerse bizlere bilgelik, namus ve doğruluk olmaksızın mutlu olunamayacağını öğretiyor Bunlarsa zevksiz elde edilemez Gerçekten, bunlarsız mutlu bir yaşama olamayacağı gibi, mutlu bir yaşama olmadan da bunlar var olamaz (Menoikeos'a mektnp)

Bilgelik, mutlu bir yaşamanın, hem sonucu hem de nedeni oluyor böylece

*
Alıntı