Affetmek Kendimize Yaptığımız İyiliktir

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-14-2012

Bir lise öğretmeni bir gün derste öğrencilerine bir teklifte bulunur

Bir hayat deneyimine katılmak ister misiniz? Öğrenciler kabul ederler

' O zaman ' der öğretmen bundan sonra ne dersem yapacağınıza söz verin, öğrenciler bunu da kabul ederler

Hepiniz birer plastik torba ve beşer kilo patates getireceksiniz

Öğrenciler bu işten pek birşey anlamazlar

Ama ertesi sabah hepsinin sıralarının üzerinde patates ve torbaları hazırdır

Kendisine meraklı gözlerle bakan öğrencilerine şöyle der öğretmen:

- Şimdi, bugüne kadar affetmeyi reddettiğiniz her kişi için bir patates alın, o kişinin adını o patatesin üzerine yazıp torbanın içine koyun

Bazı öğrenciler torbalarına üçer beşer tane patates koyarken bazılarının torbası ise neredeyse ağzına kadar dolar

Öğretmen, peki şimdi ne olacak der gibi hayretle bakan öğrencilerine:

- Bir hafta boyunca nereye giderseniz gidin bu torbaları yanınızda taşıyacaksınız

Yattığınız yatakta, bindiğiniz otobüste okuldayken sıranızda, kısacası hep yanınızda olacak

Aradan bir hafta geçtikten sonra, öğrenciler şikayet etmeye başlar

Hem sıkıldık, hem yorulduk, insanlar tuhaf bakıyorlar bize artık

Öğretmen gülümseyerek öğrencilere şu dersi verir:

- Görüyorsunuz ki affetmeyerek asıl kendimizi ruhumuzda
ağır yükler taşımaya mahkum ediyoruz

Affetmeyi karşınızda ki kişiye yapılmış bir ihsan olarak düşünüyoruz

Halbuki affetmek en başta kendimize yaptığımız bir iyiliktir

07-14-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Affetmek Kendimize Yaptığımız İyiliktir Bir lise öğretmeni bir gün derste öğrencilerine bir teklifte bulunur Bir hayat deneyimine katılmak ister misiniz? Öğrenciler kabul ederler ' O zaman ' der öğretmen bundan sonra ne dersem yapacağınıza söz verin, öğrenciler bunu da kabul ederler Hepiniz birer plastik torba ve beşer kilo patates getireceksiniz Öğrenciler bu işten pek birşey anlamazlar Ama ertesi sabah hepsinin sıralarının üzerinde patates ve torbaları hazırdır Kendisine meraklı gözlerle bakan öğrencilerine şöyle der öğretmen: - Şimdi, bugüne kadar affetmeyi reddettiğiniz her kişi için bir patates alın, o kişinin adını o patatesin üzerine yazıp torbanın içine koyun Bazı öğrenciler torbalarına üçer beşer tane patates koyarken bazılarının torbası ise neredeyse ağzına kadar dolar Öğretmen, peki şimdi ne olacak der gibi hayretle bakan öğrencilerine: - Bir hafta boyunca nereye giderseniz gidin bu torbaları yanınızda taşıyacaksınız Yattığınız yatakta, bindiğiniz otobüste okuldayken sıranızda, kısacası hep yanınızda olacak Aradan bir hafta geçtikten sonra, öğrenciler şikayet etmeye başlar Hem sıkıldık, hem yorulduk, insanlar tuhaf bakıyorlar bize artık Öğretmen gülümseyerek öğrencilere şu dersi verir: - Görüyorsunuz ki affetmeyerek asıl kendimizi ruhumuzda ağır yükler taşımaya mahkum ediyoruz Affetmeyi karşınızda ki kişiye yapılmış bir ihsan olarak düşünüyoruz Halbuki affetmek en başta kendimize yaptığımız bir iyiliktir