Unutma Kimse Fotoğraf Çekilirken Ağlayarak Poz Vermez

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-11-2012

Bu sensiz ilk baharım, bıraktığın kadarım

Ne azaldım yokluğunda, ne bir zerre çoğaldım

İşte gittiğinden sonraki ilk bahar geliyor

Hatırlar mısın bir sonbahar günüydü gittiğin gün

Sonbahar bitti

Kış bitiyor

Bahar geliyor

Sensiz ilk baharım değil bu bahar

Ama senin gidişinin ardındaki ilk bahar

Gittiğinden beri bir değişiklik olmadı bende

Aynı bıraktığın yerdeyim

Hala sevgili

Hala aşık

Hala AŞKA AŞIK

Kapı dışarı çıkmadım, mektupları açmadım

Darıldım ben hayata

Sen gittikten sonra uzun süre hiç dışarı çıkmadım biliyor musun?

Çıkamadım

Seni soranlara verecek bir cevabım yoktu çünkü

Arkadaşlarımın yüzüne de bakamadım

Olaki seni sorarlar diye

Olaki niye gittiğini sorarlar diye

Olaki onlar sorunca cevap veremem diye

Haklıyım ama değil mi? Benim bilmediğimi onlara nasıl söyleyeyim?

Kapattım perdeleri yaşadım hep eskileri

Belki yüz belki bin defa

Bütün dünyaya sırtımı döndüm sen gittiğinde

Kapattım dünyaya açılan ne varsa

Senden kalanlara yetinirim sandım

Senden kalanlarla yaşarım sandım

Kimseyi görmek istemedim

Kimse ile konuşmak istemedim

Defalarca senden kalanlara baktım durdum

Tek tesellim oldular sararmış fotoğraflar

Onlarda ağlamaklı benim gibi yasındalar

Defalarca senden kalan fotoğraflara baktım

Senden geriye tek kalan olan fotoğraflara

Fotoğraflarına bakarak teselli aradım kendime

Bir teselli bulurum sandım

Ama aldanmışım

Sana aldandığım gibi

Nerden bilirdim teselli olur sandıklarımın bana işkence olacağını?

Nerden bilirdim birgün fotoğlarda teselli arayacağımı?

Gözlerim doldu her seferinde fotoğraflarına baktıkça

Gözlerim

Belki de rengini unuttuğun gözlerim

Tek tesellim oldular sararmış fotoğraflar

Onlarda ağlamaklı benim kadar

Elimde senden kalan tek şey olan fotoğraflara baktıkça ağladım

Ardından seni düşünerek ağladım

Ağladıkça ağladım

Biliyor musun ne kadar ağladım?

SENİN FOTOĞRAFLARINDA AĞLADIĞIN KADAR

Unutmaki; Kimse Fotoğraf Çekilirken Ağlayarak Poz Vermez!

ALINTI

07-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Unutma Kimse Fotoğraf Çekilirken Ağlayarak Poz Vermez Bu sensiz ilk baharım, bıraktığın kadarım Ne azaldım yokluğunda, ne bir zerre çoğaldım İşte gittiğinden sonraki ilk bahar geliyor Hatırlar mısın bir sonbahar günüydü gittiğin gün Sonbahar bitti Kış bitiyor Bahar geliyor Sensiz ilk baharım değil bu bahar Ama senin gidişinin ardındaki ilk bahar Gittiğinden beri bir değişiklik olmadı bende Aynı bıraktığın yerdeyim Hala sevgili Hala aşık Hala AŞKA AŞIK Kapı dışarı çıkmadım, mektupları açmadım Darıldım ben hayata Sen gittikten sonra uzun süre hiç dışarı çıkmadım biliyor musun? Çıkamadım Seni soranlara verecek bir cevabım yoktu çünkü Arkadaşlarımın yüzüne de bakamadım Olaki seni sorarlar diye Olaki niye gittiğini sorarlar diye Olaki onlar sorunca cevap veremem diye Haklıyım ama değil mi? Benim bilmediğimi onlara nasıl söyleyeyim? Kapattım perdeleri yaşadım hep eskileri Belki yüz belki bin defa Bütün dünyaya sırtımı döndüm sen gittiğinde Kapattım dünyaya açılan ne varsa Senden kalanlara yetinirim sandım Senden kalanlarla yaşarım sandım Kimseyi görmek istemedim Kimse ile konuşmak istemedim Defalarca senden kalanlara baktım durdum Tek tesellim oldular sararmış fotoğraflar Onlarda ağlamaklı benim gibi yasındalar Defalarca senden kalan fotoğraflara baktım Senden geriye tek kalan olan fotoğraflara Fotoğraflarına bakarak teselli aradım kendime Bir teselli bulurum sandım Ama aldanmışım Sana aldandığım gibi Nerden bilirdim teselli olur sandıklarımın bana işkence olacağını? Nerden bilirdim birgün fotoğlarda teselli arayacağımı? Gözlerim doldu her seferinde fotoğraflarına baktıkça Gözlerim Belki de rengini unuttuğun gözlerim Tek tesellim oldular sararmış fotoğraflar Onlarda ağlamaklı benim kadar Elimde senden kalan tek şey olan fotoğraflara baktıkça ağladım Ardından seni düşünerek ağladım Ağladıkça ağladım Biliyor musun ne kadar ağladım? SENİN FOTOĞRAFLARINDA AĞLADIĞIN KADAR Unutmaki; Kimse Fotoğraf Çekilirken Ağlayarak Poz Vermez! ALINTI