07-11-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Anladım Ki
Ben sadece saydamlık maskesi takmadan, doğallık taklidi yapmadan görmek, dokunmak, koklamak gibi insancıl lükslere sahip olmak istiyordum
Anladım ki insan olmak gerçekten zor işmiş
Çok sigara içiyorum ciğerlerim zorlanıyor diye düşünürken, sokağın soğukluğu,kalbimin burukluğuyla paralel batıyormuş boğazıma meğer 
Düşünmeden sorgulama olmaz biliyordum, alıp verdiğim her nefes yaşamı sorguluyormuş
Seni madalyonun ters yüzü gibi anlatmışım, bu söylenmemesi gereken bir yalanı gerçek sanmakmış
Belki istediğin bir anın tadını çıkarman için ezik kalmam gerekiyordu, ya da sana rol yapmam gerekiyordu iki yüzlü olmam için Bunun için ikinci bir yüzüm var ve hep cebimde maskemi taşıyorum sanıyordum
Halbuki benim yüzüm yokmuş  dediğin gibi doğru ben yüzsüzmüşüm
Seninle yaşadıklarımı hatırlarken gözümün önüne kareler gelmiyormuş,
Aksine esneyip yeni bir dairenin oluşmasına yardımcı olan sensizliğin şekilsizlik öğretisi varmış
Anladım ki o daire, dönüp kendince, dışarıdan gelip daireyi paralel kesmek isteyen azgın aşk ışınları, aslında birlikte hep hüzne komşu açıymış,
Soruda verilen değere göre varış noktam sensizliğin yarıçapına eşitmiş
Ama ben hala daireler çizmişim&
Ve anladım ki dostlar ;
Aşk ; İki Sevgilinin Birbirine Bakması Değil   Aynı Yöne Bakmasıymış 
|
|
|