07-11-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Hayata Dair Ne Varsa Paylaşmak İçin
Hasret kalbimden vururken, resmin karşımda duruyor  
Gözümde tüterken yüzün, bütün fotoğraflarda gülümsüyorsun
Zaten, hep gülümsemez miyiz; bazen gerçek, bazen sahte  
Belki, bir gün birisi özlemle baktığında, mutlu hatırlasın isteriz
Gelip de geçtiğimizin her zaman bilincindeyizdir de, çok ender fark
ederiz
Ölümle yüzleşene dek, hayat karmaşasında tüketilir günlerimiz
Kalan oluncaya dek, daha çok üzülürdüm yitenler için  
Yine de ölen için, daha zor olmalı ölmek  
Zaten kolay olsaydı, çoktan bırakmış olurdum hayatın yakasını; her gece
kapımı çalmasın diye hasret  
Kulaklarımda çınlamasın diye sesin  
Her gün, tekrar tekrar sevmeyeyim diye seni  
Ve her gece, yanmasın diye içim  
Ardından bakarken yüreğime akan yaşlar, sapsarı bir gül düşürdü toprağıma
Dikenleri kanatsa da zaman zaman, kokusu her dem taze  
Kaybettiğim her şeyle anlam kazanan hayat; o ilk anda, yine düştü
gözümden  
Ve bir gün yine yüceldi; üstelik sen dönmeden
Kayan her yıldızla buğulanan gözlerim, umudu arıyordu; doğan her güneşte, gülümseyen her yüzde  
Bir gün, aynada çıktı karşıma  
Şaşırmadım görünce
Böyle öğretmişti hayat; düştükçe kalkmalı, kim ölse yaşamalıydık!
Ben de yaşadım!
Gel gör ki, sen hala:
Ardından ağıtlar yazdığım;
Yokluğuna methiyeler düzdüğümsün
Bir bahar sabahı kolsuz kanatsız bırakan,
Bir yangın yerinde sarı bir gül unutansın
Sen,Rüyalarda bile görüşemediğim;
Her zaman yüreğimdeyken, erişemediğimsin!
Sen hayatı ilk reddeden,
Ölümle ilk yüzleşensin  
Kendimi, hep beklerken bulduğum gelmeyenim;
Asla dönmeyecek olan gidenimsin!
Sen,Sevinci kalabalık, kederi yalnız;
Yüreği hüzünlü, gözleri yaşsız;
Hep batarken rastladığım güneşimsin
Eski bir vazoda kurumuş sarı güller,
Sarı bir defterde solmuş şiirlersin  
Sen sadece dünümsün; bugünüm, yarınım değil
Ama,
Dünde kalmak istemezsin bilirim
Seni hatırlatıp durur; gittin gideli yüreğim!
Ne yazsam anlatamaz; sana olan özlemimi, sana olan sevgimi  
Bilmem son sözlerim; bana yaptığı gibi, seni de titretir mi?
Gülleri sarı severim; toprağı ıslak  
Türküleri yanık, şiirleri hoyrat!
Havayı nemsiz, çayı demsiz  
Bir seni olduğun gibi,
Bir seni her şeye rağmen,
Bir seni, hala! 
|
|
|