Sevginin Öznesi - Öznenin Sevgisi

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-11-2012

sevgi sözcükleri

yağmur taneleriyken

çekildi birer birer

ıssız boşluklarına

yüreğin

önüne geçen ayrıksı duygular

pıtırak gibi fışkırıyorken

bilmez ne yaptığını o anda

sevgi bahçesindeki çiçeğin

besinlerini emer farkında olmadan

düşünceler

çiçek tamamen solduğunda

tüm ayrıksı duyguların ortasında

kalakalacak ve olmayan o şeye

tek taraflı sevgi diyecek günler

gelecek

ve acıyı yarımlamaya çalışacak boşu boşuna

o zaten bütünlenememiş sevginin acısını çekecek

tek başına yarım yarım

şimdiden çektiğini sanıyor belki

daha vakit erken

sevginin öznesi ufkunda yitince belirecek

sevgi avutmalarına delirecek yürek

sonsuz sevgi avutmalarında yitecek slüeti sevgilinin

nesneleşecek

bir daha yaşanamayacakların peşinden koşmak nafile

işte denilecek bu da böyle bir şeymiş

sevgi yalnız acı verirmiş

ihtiyatlı olmalı sevgiye, hatta mümkünse hiç yaklaşmamalı yanına, çünkü acı verecek nasılsa,

kaçmalı cesaretsizliğin sınırlarına

sonra beklemeli, birgün sevgi aniden gene gelecek!

artık

sevgisizliğin edebiyatına sığınılmalı, sevgi sanılmalı ihtiyatla ve mantıkla yaklaşılan ilişkilerdeki büyük büyük sevgi sözcükleri!

o en küçücük anları yakalayamadan

girildiği sanılmalı o eşsiz aşk bahçelerine

ayrıksıların cennetinde yaşarken sevgi sanmalı

hayatım sevgi üstüne kuruludur benim, ben sevgisiz yaşayamam, evet, sevgiyi yaşamadan ne kolay söylemek

sevgiliyle yaşanamayan sevgileri söylemek kadar kolay!

sözüm yok elbette sevgiyi küçük küçük yaşayanlara

kıyısından köşesinden tutanlara

ah canım seni ne çok seviyorum!

ben de seni !

ben de seni!

milyonlarca sevgiyle çevrilmiş etrafım!

sözüm yok bu sevgilere!

herkes zaten birbirini sevmeli!

hatta önce kendini sevmeli!

sevmeli ki herkesi de sevmeli!

Sözüm, öznesinde eriyebilen sevgiye

öznesini sevgiyle sulayabilen ve büyüten sevgiye!

gerisi her günkü gaile!

Haldun Hakman

07-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Sevginin Öznesi - Öznenin Sevgisi sevgi sözcükleri yağmur taneleriyken çekildi birer birer ıssız boşluklarına yüreğin önüne geçen ayrıksı duygular pıtırak gibi fışkırıyorken bilmez ne yaptığını o anda sevgi bahçesindeki çiçeğin besinlerini emer farkında olmadan düşünceler çiçek tamamen solduğunda tüm ayrıksı duyguların ortasında kalakalacak ve olmayan o şeye tek taraflı sevgi diyecek günler gelecek ve acıyı yarımlamaya çalışacak boşu boşuna o zaten bütünlenememiş sevginin acısını çekecek tek başına yarım yarım şimdiden çektiğini sanıyor belki daha vakit erken sevginin öznesi ufkunda yitince belirecek sevgi avutmalarına delirecek yürek sonsuz sevgi avutmalarında yitecek slüeti sevgilinin nesneleşecek bir daha yaşanamayacakların peşinden koşmak nafile işte denilecek bu da böyle bir şeymiş sevgi yalnız acı verirmiş ihtiyatlı olmalı sevgiye, hatta mümkünse hiç yaklaşmamalı yanına, çünkü acı verecek nasılsa, kaçmalı cesaretsizliğin sınırlarına sonra beklemeli, birgün sevgi aniden gene gelecek! artık sevgisizliğin edebiyatına sığınılmalı, sevgi sanılmalı ihtiyatla ve mantıkla yaklaşılan ilişkilerdeki büyük büyük sevgi sözcükleri! o en küçücük anları yakalayamadan girildiği sanılmalı o eşsiz aşk bahçelerine ayrıksıların cennetinde yaşarken sevgi sanmalı hayatım sevgi üstüne kuruludur benim, ben sevgisiz yaşayamam, evet, sevgiyi yaşamadan ne kolay söylemek sevgiliyle yaşanamayan sevgileri söylemek kadar kolay! sözüm yok elbette sevgiyi küçük küçük yaşayanlara kıyısından köşesinden tutanlara ah canım seni ne çok seviyorum! ben de seni ! ben de seni! milyonlarca sevgiyle çevrilmiş etrafım! sözüm yok bu sevgilere! herkes zaten birbirini sevmeli!hatta önce kendini sevmeli! sevmeli ki herkesi de sevmeli! Sözüm, öznesinde eriyebilen sevgiye öznesini sevgiyle sulayabilen ve büyüten sevgiye! gerisi her günkü gaile! Haldun Hakman