Bir Veda Sonrası...

Perdeyi açtım;sabahın ilk ışıklarıyla yıkandı bedenimBelki son yıkanışım olacakBelki son defa göreceÄŸim güneÅŸi,sabahı…Belki bir daha hiç uyanmayacağım gecelerde,belki bir daha söyleyemeyeceÄŸim sevdiÄŸimiBelki son feryadım,son acı çekiÅŸim,son özleyiÅŸim olacak !


Bu son yazım olacakgönlüm güzellikleri yaÅŸayamadı,sevemedi doyasıya seni,tutamadı ellerinden,gözlerine doyasıya bakamadı;hayatı,insanları kendini anlayamadıBu feryat,bu bilmeceler,bu sorular bu acı,bu ıstırap yeter,yeter artık acımasız hayat !Çaresizlik esir alamazdı benliÄŸimi düşüncelerimi,hayır hayır olamazdı,alamazdı düşüncelerimi…YüreÄŸim çaresiz kalamazdıOlmadı yenik düştüm acılaradirenmenin,olmaz demenin hiçbir anlamı yok artık!gitme vakti !bak güneÅŸe;bak gecelere nasılda bekliyorlar beni delice!bak,bak bana nasılda sarmış ruhumu ölüm!!!çaresi yok artık söylenen sözlerin,yapılanların faydası yok…bu son yıkanışım olacak sabahın ilk ışıklarındaSon isyanım,son sözlerim…


Cümlelerim aynı,sözlerim aynı…Yok,yok,yok deÄŸiÅŸen hiçbir ÅŸey yok !GüneÅŸ aynı,gece aynı,insanların acımasızlığı,riyakarlıkları,Hayat aynı !bense hep isyanlardayım iÅŸte hep acılarla,hep zorluklarla baÅŸ baÅŸayım…gecelerim aynı,gündüzlerim aynıyüreÄŸim aynı;gün geçtikçe biraz daha çöküyor,biraz daha yıpranıyorBiraz daha ölüme yaklaşıyor…



Son sözlerim size;
Son feryadım…
Bedenim yıkanmayacak artık çaresizlikle
Acıyla,gözyaşıyla…
Perdeler açılmayacak artık evimde !
Koyu bir yalnızlık saracak dört duvarı…
Takvim sayfalarını,dakikaları,perdeleri…
Bakan her göz,gören,hisseden her yürek;
Yalnızlıkla boyanacak…yalnızlığımı yaÅŸayacak…
Son sözlerim,son feryadım,son çığlığım…
Dört duvar;simsiyah elbiselerini giymiş
Pencereler birer birer geceyle siyaha bürünmüş…
Küçük bir odada; yalnızlığa sığmayan ben
Ä°syanlardaki yüreÄŸim kaplamış dört bir yanı…
Dört duvar arasına mahkum olan,çaresiz kalan yürekleri;
Geceler esir alacakgeceye hapis,geceye susuz olacaklar…
Gece boyayacak yalnızlıkla yüreklerini!
Son sözlerimson feryadım
Perdeler kapanacakperdeler siyaha bürünecek
Yas tutacak gönlüm bir ömür,yalnız kalacak,susacak
Yıkanmayacak acıyla,hasretle,çaresizlikle…
Perdeler açılmayacak…
Koyu bir yalnızlık saracak dört duvarı;
Takvim sayfalarını,dakikaları,perdeleri
Bakan her göz,gören,hisseden her yürek;
Yalnızlıkla boyanacak…yalnızlığımı yaÅŸayacak…



Son sözlerim olacak güneşin battığı anda;bir ben olmayacak bu dünyadaBendeki acıya,hüzne,mutluluğa,gözyaşına sonüzülmeyecek artık hiç kimse,üzülmeyeceğim!Son sözüm son nefesim,son çığlığım olacak !


Perdeler kapanacak artık,hayat denilen oyundan sonra!bir daha açılmayacak,simsiyah gelinliÄŸine bürünecek bütün evren!hiç güneÅŸ doÄŸmayacak…bedenim,bedenler yıkanmayacak artık sabahın ilk ışıklarıyla!duvarlar üstümüze çökecek,simsiyah gelinliÄŸiyle içine alacak beni gece…Dertlerimle,günahlarımla,mutluluÄŸumla gideceÄŸim;gelmemek üzere!perdeler kapanacak artıksahneler yerle bir olacak…roller deÄŸiÅŸecek…


Mutluluk birer oyunduson olacak gülücükler,mutluluk son bulacakacılar hüzünler,dertler kederler bırakmayacak peÅŸimizi!mutluluÄŸun sonu acıBu sefer ki oyun mutlu sonla bitmedi,bitmeyecek…Roller deÄŸiÅŸti,perdeler kapandı !Çaresizlik kapladı her yanı!son sözlerimi söyleyeceÄŸim güneÅŸin battığı andaben olmayacağım,dertler kederler olmayacaküzülmeyecek artık hiç kimse!!!son sözümson çığlığım!!!


Paragrafların sonuna yaklaşıyorum gitgideartık son cümleyi yazıp noktayı koyacağım !hiçbir zaman virgül kullanmayacağım cümlelerimde,sonralara bırakmayacağım;sevincimi,üzüntümü,gözyaÅŸÄ ±mı,kendim i hiçbir zaman…YaÅŸayacaksam ÅŸimdi,bugün yaÅŸamalıyımertelememeliyim virgül koyarak yaÅŸantımı…son sözden sonra noktamı koymalıyım,rest çekmeliyimbitirmeliyim geçmiÅŸi;koyduÄŸum son noktayla!!bitiriyorum artık geçmiÅŸi de,kendimi de hayatımı dason cümlelerimi yazıyorum,son virgülümü kullanıyorumölümü ertelemiyorum artıkSon noktayı koyuyorum yaÅŸantıma…


Son sözümü de söyledim…
Rest çektim,yıktım, yerle bir ettim kendimi…
ErtelediÄŸim her ÅŸeye nokta koydum…
Bir bir sildim virgülleri,
Yalan oyunlar,yalan roller,sahte perde ,
Hepsine hepsine nokta koydum…!
Son sözümü de söyledimçığlımla yıktım bütün evreni
Bitiremediğim,ertelediğim cümlelerim yok artık ;
MutluluÄŸu ertelemedim,acıyı,hüznü,gözyaşını…
Ölümü bekledim;nokta koydum…
Teslim ettim kendimi azrailin soÄŸuk ellerine !
Son sözüm olacakson çığlığım,son gözyaşım !
AÄŸlamadım,üzülmedim,çığlık atmadım…
Alıştım ben her ÅŸeye !acıya gözyaşına…Mutsuz olmaya…!


Geceler siyah gelinliÄŸine bürünmüş…
Perdeler kapanmış,oyun bitmiÅŸRoller deÄŸiÅŸmiÅŸ…
Bedenler yıkanmamış güneşin ışıklarıyla!
Bedenim yıkanmadı sabahın ilk ışıklarıyla…
Ertelenmiş cümlelerime son noktayı koydum,
Bir son verdim yaÅŸantıma…
Dört duvar,evren,güneş bedenim yok artık,yok !
Yeni bir gün,yeni bir gece ve yeni bir umut yok…
Yeni bir hayat yok artık…
Son sözümdüson çığlığım,son feryadım !
Koyu bir yalnızlık sardı ;
Geceyi,takvim sayfalarını,perdeleri…
Son noktayı koydum yaÅŸantıma ellerimle…