Siyah-beyaz bir filmden kalmış Sevdamız

**Prof. Dr. Sinsi** · 06-23-2012

Siyah-beyaz bir filmden kalmış, eski bir aşka dalar gözlerim; her gecenin karanlığında saat onikiyi geçtiği zamanlarda

Sokak başında nöbet tutar uykularım, bir türlü sokulmaz yanıma

Yüreğimin içinde yalnızlık bekler de beni; uykusuz geçer her gecem,sabahı bekler gözlerim,yağan yağmura eşlik etmesini özlemişcesine çağlar gözlerim

Hücredeki bir mahkumun, gökyüzüne olan sevgisine eşdeğerdir sana olan sevdam benim

Dışarı çıkma korkusu olan bir ressamın, tualine akıttığı dış dünyayı yaşatmasıydı seni gördüğümde yüreğimde kazandığında yerin

Pencereye olan aşkıydı belki de, dışarıya açılan tek yari olduğu için bedeninin

Hiç bir zaman cesareti eline alamadı ki şu dilim

Ah sevdiğim birkez olsun yenemedim ki yüreğimde mesken tutmuş, kol gezmekte olan korkuları

Bir kez olsun inanmışken aşk denen o farklılığa, bir kere olsun katlayıp köşeye koyamadım söyleyemediklerimi sana

Bir çocuğun cesaretine bile sahip olmayı beceremedi yüreğim

Dilim konuşamaz

Susar

Susmak zorundadır

Susmalıdır

Ve belki de susturulmuştur

'Gel' diyemez sana asla

'Gel' dese de 'kal'ı getiremez devamında bilirim

Ve sen her gelişinde,yüreğimden bir parça daha kopartıp giderken uzaklara, suskun kalışımın en büyük nedenidir; senin anlamlandıramadığın, benimse bir türlü dile getiremediğim

Anlatmadıklarım

Anlatamadıkl arım

Ah sevdiğim,hepsi sapasarar çevremi

Haykırmak isterim asıl sebebini susturuluşumun, gözlü yaşlarla bakarken ardından

Sonra aklıma gelir

Utanırım

Susuveririrm daha 'g' bile diyemeden arkandan

'Gitme' demek isterken tek birşey söyleyemez dilim yüreğine

Aslolan gizlenir 'ben'liğim tarafından

Sen susuşuma anlam verirsin kendince de, sevmediğime inandırırsın kırgın yüreğini

Çeker gidersin kapıyı bile kapatmadan, yıkarak herşeyi uzaklaşırsın sessiz sedasız yüreğimin karanlık sularından

Belki bi cesaret gelirim diye, o kapı kapanmaz asla

Belki yenerim dışarı çıkma korkumu da koşarım diye sana, açık durur daima

Ama benim korkak yüreğim cesaret edemez, kapı dibine çökerek bakar sessiz sessiz

Ressamın tualine yansıttığı gibi dışarıdaki güzellikleri, kaleme döker ellerim bendeki seni

Her gece yanıbaşımda duran bebeğin gözlerinde seni bulur gözlerim nedensiz

Belki sana benzemesidir 'ben'i alan 'ben'liğimden, belki de son zamanlarda her şeyi birbirine benzetmemdendir bilinmez

Bilinmez neden hüznü seçer yüreğim

Bir gidişinin daha sonunda 'Canım' da geldi peşinden, ruhsuz bir bedenin tüm sıkıcılığıyla kalakaldı 'ben'liğim

Ve son gidişinin ardından gene kazandı içimdeki karanlık

Aslolan gerçek yine susturdu yüreğimi

Susturuldu yüreğim

Sustu

Sus

S

Bu sefer dönüşü olmadığını bildiğim halde gebne seslenemedinm ardından

Özlemle beklerken gelişini, gelemeden gitmene neden oldu ellerim

Açık olan kapıyı kapattı bvilinçsizce ve intihar etti tüm kelimelerim

Bir daha konuşmamak üzere 29 harfide katlettim, gelemeyişinin ardına alfabeyi kurban ettim

Bu gece ay kan kırmızısı bu yüzden

Öldürdüğüm kelimelerin, yok ettiğim harflerin ve kanayan yüreğimin geceye kattığı en önemli kanıtı oldu bu kızılvari renk, saat 'geç'e geldiği vakitlerde bende

Ah sevdiğim, aslolan gizli kaldı yüreğimde

Ah sevdiğim ben 'gitme' diyemedim, sen yanlış anladın

Gittin

Ve bir aşk daha yenik düştü korkulara

Sen gittin, ben bittim

Ay kızıla boyandı, ölen bir aşk da siyah-beyaz filmlerde kaldı

Yüreğim sende

Ruhum sende

Bedenim yalnızlığımla kalakaldı

Oysa korkak bir ressamın tuale yansıttığı sevdaya benzerdi, sana olan duygularım

Oysa hiç tahmin etmediğim kadar 'sen'le doluydu bedenim

Sen gittin derken

'Ben' geldim peşinden

Vucudum kaldı

Vucudum kalakaldı

Sen gittin

'Ben'liğim peşinde

ama ruhum gömüldü karanlıklara

Dilimde susturulmuş sevdan, üşüyen ellerimde katlettiğim kelimeler

Suskun kapıya çöküp kapandı gözlerim

Ay kızıla boyandı bu gece

29 harfi katletti ellerim, sen ardına bakmadan gittin

Ben 'g' bile diyemeden, 'gitme' demeyi umarken

06-23-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Siyah-beyaz bir filmden kalmış Sevdamız Siyah-beyaz bir filmden kalmış, eski bir aşka dalar gözlerim; her gecenin karanlığında saat onikiyi geçtiği zamanlardaSokak başında nöbet tutar uykularım, bir türlü sokulmaz yanımaYüreğimin içinde yalnızlık bekler de beni; uykusuz geçer her gecem,sabahı bekler gözlerim,yağan yağmura eşlik etmesini özlemişcesine çağlar gözlerim Hücredeki bir mahkumun, gökyüzüne olan sevgisine eşdeğerdir sana olan sevdam benim Dışarı çıkma korkusu olan bir ressamın, tualine akıttığı dış dünyayı yaşatmasıydı seni gördüğümde yüreğimde kazandığında yerinPencereye olan aşkıydı belki de, dışarıya açılan tek yari olduğu için bedeninin Hiç bir zaman cesareti eline alamadı ki şu dilim Ah sevdiğim birkez olsun yenemedim ki yüreğimde mesken tutmuş, kol gezmekte olan korkuları Bir kez olsun inanmışken aşk denen o farklılığa, bir kere olsun katlayıp köşeye koyamadım söyleyemediklerimi sana Bir çocuğun cesaretine bile sahip olmayı beceremedi yüreğim Dilim konuşamazSusarSusmak zorundadırSusmalıdırVe belki de susturulmuştur 'Gel' diyemez sana asla'Gel' dese de 'kal'ı getiremez devamında bilirim Ve sen her gelişinde,yüreğimden bir parça daha kopartıp giderken uzaklara, suskun kalışımın en büyük nedenidir; senin anlamlandıramadığın, benimse bir türlü dile getiremediğim AnlatmadıklarımAnlatamadıkl arım Ah sevdiğim,hepsi sapasarar çevremiHaykırmak isterim asıl sebebini susturuluşumun, gözlü yaşlarla bakarken ardından Sonra aklıma gelirUtanırımSusuveririrm daha 'g' bile diyemeden arkandan 'Gitme' demek isterken tek birşey söyleyemez dilim yüreğine Aslolan gizlenir 'ben'liğim tarafındanSen susuşuma anlam verirsin kendince de, sevmediğime inandırırsın kırgın yüreğini Çeker gidersin kapıyı bile kapatmadan, yıkarak herşeyi uzaklaşırsın sessiz sedasız yüreğimin karanlık sularından Belki bi cesaret gelirim diye, o kapı kapanmaz asla Belki yenerim dışarı çıkma korkumu da koşarım diye sana, açık durur daima Ama benim korkak yüreğim cesaret edemez, kapı dibine çökerek bakar sessiz sessiz Ressamın tualine yansıttığı gibi dışarıdaki güzellikleri, kaleme döker ellerim bendeki seni Her gece yanıbaşımda duran bebeğin gözlerinde seni bulur gözlerim nedensiz Belki sana benzemesidir 'ben'i alan 'ben'liğimden, belki de son zamanlarda her şeyi birbirine benzetmemdendir bilinmez Bilinmez neden hüznü seçer yüreğim Bir gidişinin daha sonunda 'Canım' da geldi peşinden, ruhsuz bir bedenin tüm sıkıcılığıyla kalakaldı 'ben'liğim Ve son gidişinin ardından gene kazandı içimdeki karanlıkAslolan gerçek yine susturdu yüreğimi Susturuldu yüreğimSustuSusS Bu sefer dönüşü olmadığını bildiğim halde gebne seslenemedinm ardından Özlemle beklerken gelişini, gelemeden gitmene neden oldu ellerim Açık olan kapıyı kapattı bvilinçsizce ve intihar etti tüm kelimelerimBir daha konuşmamak üzere 29 harfide katlettim, gelemeyişinin ardına alfabeyi kurban ettim Bu gece ay kan kırmızısı bu yüzden Öldürdüğüm kelimelerin, yok ettiğim harflerin ve kanayan yüreğimin geceye kattığı en önemli kanıtı oldu bu kızılvari renk, saat 'geç'e geldiği vakitlerde bende Ah sevdiğim, aslolan gizli kaldı yüreğimde Ah sevdiğim ben 'gitme' diyemedim, sen yanlış anladınGittin Ve bir aşk daha yenik düştü korkulara Sen gittin, ben bittim Ay kızıla boyandı, ölen bir aşk da siyah-beyaz filmlerde kaldı Yüreğim sendeRuhum sende Bedenim yalnızlığımla kalakaldı Oysa korkak bir ressamın tuale yansıttığı sevdaya benzerdi, sana olan duygularımOysa hiç tahmin etmediğim kadar 'sen'le doluydu bedenim Sen gittin derken 'Ben' geldim peşinden Vucudum kaldıVucudum kalakaldı Sen gittin 'Ben'liğim peşinde ama ruhum gömüldü karanlıklara Dilimde susturulmuş sevdan, üşüyen ellerimde katlettiğim kelimeler Suskun kapıya çöküp kapandı gözlerim Ay kızıla boyandı bu gece 29 harfi katletti ellerim, sen ardına bakmadan gittin Ben 'g' bile diyemeden, 'gitme' demeyi umarken