Erkek Gibi AğLamayı Başaramadım

**Prof. Dr. Sinsi** · 06-23-2012

İlk özgür çığlığı, rahminden çıkıp, dünyaya
merhaba dedikten hemen sonra attım anne

Ve son özgür (saf olmasa da) gözyaşlarımı
çok uzaklarda, ergenlik çağımın hemen başında
terk etmek zorunda kaldım

Bir erkektim artık anne

Güçlüydüm

Güçlü olmak zorundaydım,
"karılar gibi" zırıldayamazdım

Elalemin maskarası
olamazdım

Kız bile vermezlerdi yoksa bana

Ben ağlamamalıydım anne

Kadınlar, kızkardeşlerim
hatta sen bile ağlayabilirdin ama ben bunu yapamazdım

Çünkü; ERKEKLER AĞLAMAZ dı anne

Hayatın, ta göbeğinde yaşadım anne ve özgürce
ağlamayı tadamadım

Herşeyimi kaybetmekten,
işsiz kalmaktan, çocuklarımdan olmaktan,
yalnızlıktan, kazadan, beladan,
insanlardan korkmadım anne

Ama ağlamaktan korktum

Sadece bana ait olan,
benim gözyaşlarımdan korktum

Korktum ve gözyaşlarımı yuttum, kalbime
gömdüm ve onları tuğlalar gibi kullanarak
dev bir kule inşa ettim içimde anne

Korktum ve boğazıma kadar gelip dayanan
hıçkırıklara sert komutlar verdim

Boğdum onları anne, özgürlüğümü boğdum

İşte bunun için seri katil oldum anne ve
cinayetlerimin sayısını bile unuttum

Sevdiklerimden ayrıldım,
özgürce ağlayamadım sokaklarda,
gözyaşlarımı saklasın diye yağmurları bekledim

Görkemli kaybettiğim anlarda kaçırdım
gözyaşlarımı merdiven altlarına

Tuvaletlere kaçtım,
ıssızlığın kucağında bırakabildim kendimi ancak

Korktum ve çocuklarımdan da kaçırdım gözyaşlarımı

Babaydım ve güçlü olmalıydım

Ağlarsam
güvenemezlerdi bana

Arkadaşlarımı gömdüm
uzun selvi ağaçların gölgelerine

Yaşadığım ölümdü ve daha ötesi yoktu

Ama ağlayamadım özgürce

Birkaç damla gözyaşıyla kurtardım kendimi

Bazen çıldırmaya az kaldı

Bazen kendi içimdeki çocukla kavgalara tutuştum
ve o küçük çocuğun özgürlüğüne imrendim

Bilmiyorum anne, belki de onun gibi
olamadığım için öldürmeye kalktım onu

Bana çok şey öğrettin anne ama şöyle
adam gibi ağlamayı öğretmeyi unuttuğun için
beni yarım bıraktın anne

İşte böyle sevgili annem

Senin için, sen istedin diye gözyaşlarıma
ihanet ettim ve bir erkek olarak
erkek gibi ağlamayı başaramadım

06-23-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Erkek Gibi AğLamayı Başaramadım İlk özgür çığlığı, rahminden çıkıp, dünyaya merhaba dedikten hemen sonra attım anne Ve son özgür (saf olmasa da) gözyaşlarımı çok uzaklarda, ergenlik çağımın hemen başında terk etmek zorunda kaldım Bir erkektim artık anne Güçlüydüm Güçlü olmak zorundaydım, "karılar gibi" zırıldayamazdım Elalemin maskarası olamazdım Kız bile vermezlerdi yoksa bana Ben ağlamamalıydım anne Kadınlar, kızkardeşlerim hatta sen bile ağlayabilirdin ama ben bunu yapamazdım Çünkü; ERKEKLER AĞLAMAZ dı anne Hayatın, ta göbeğinde yaşadım anne ve özgürce ağlamayı tadamadım Herşeyimi kaybetmekten, işsiz kalmaktan, çocuklarımdan olmaktan, yalnızlıktan, kazadan, beladan, insanlardan korkmadım anne Ama ağlamaktan korktum Sadece bana ait olan, benim gözyaşlarımdan korktum Korktum ve gözyaşlarımı yuttum, kalbime gömdüm ve onları tuğlalar gibi kullanarak dev bir kule inşa ettim içimde anne Korktum ve boğazıma kadar gelip dayanan hıçkırıklara sert komutlar verdim Boğdum onları anne, özgürlüğümü boğdum İşte bunun için seri katil oldum anne ve cinayetlerimin sayısını bile unuttum Sevdiklerimden ayrıldım, özgürce ağlayamadım sokaklarda, gözyaşlarımı saklasın diye yağmurları bekledim Görkemli kaybettiğim anlarda kaçırdım gözyaşlarımı merdiven altlarına Tuvaletlere kaçtım, ıssızlığın kucağında bırakabildim kendimi ancak Korktum ve çocuklarımdan da kaçırdım gözyaşlarımı Babaydım ve güçlü olmalıydım Ağlarsam güvenemezlerdi bana Arkadaşlarımı gömdüm uzun selvi ağaçların gölgelerine Yaşadığım ölümdü ve daha ötesi yoktu Ama ağlayamadım özgürce Birkaç damla gözyaşıyla kurtardım kendimi Bazen çıldırmaya az kaldı Bazen kendi içimdeki çocukla kavgalara tutuştum ve o küçük çocuğun özgürlüğüne imrendim Bilmiyorum anne, belki de onun gibi olamadığım için öldürmeye kalktım onu Bana çok şey öğrettin anne ama şöyle adam gibi ağlamayı öğretmeyi unuttuğun için beni yarım bıraktın anne İşte böyle sevgili annem Senin için, sen istedin diye gözyaşlarıma ihanet ettim ve bir erkek olarak erkek gibi ağlamayı başaramadım