06-21-2012
|
#1
|
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Tevriye Sanatı
Tevriye’nin lügat manası, bir şeyi arkaya atmak, örtmek demektir Buna ihâm denildiği gibi bedî ile Arapça kitaplarında “tevcih” ve “tahyil” adları da verilmiştir Edebiyatta: iki ya da daha fazla anlamı olan bir kelimenin yakın anlamını (müverrîh-i bih) söyleyip uzak anlamını (müverrîh-i anh) kastetmektadir
(1)
Örnek Beyitler:
● Merdümân-i çeşmi ki anuñ tig-i müjgân baglanur
Bî-niyâm ol resme seyfi kangı insân baglanur
Hufî
○ Onun gözünün iki bebeği kirpik kılıçlarını kuşanırlar Kılıcı kın olmadan o şekilde hangi insan bağlanabilir ?
“İnsan” [ = 1 insan, 2 göz bebeği ] kelimesi iki anlama gelecek şekilde kullanılmıştır Bunu şairin kirpiklerin bir “niyâm” [ = kın ] içinde bulunmamasını kastederek ve belki de bunların adetçe çokluğunu ima ederek “Kılıcı böylesine kınsız hangi insan bağlanır” derken sevgilinin gözlerinin kan dökme ve kılıç kullanımındaki maharet ve ustalığını ima etmektedir
● Gözünüñ serhengi cânuma çeker her lahzada hançer
Dökerdi kanum ortada dü hâcip olmasa ebrû
Şeyhi
○ Gözünün yasakçısı her an canıma hançer çeker Eğer arada iki kaş perdeci olmasa kan mı dökerdi
Edebî metinlerde sürekli bir sultan olarak tasavvur edilen sevgilinin kaşları, gerektiğinde kaşını çatarak âşığı ile arasına mesafe koyup onun yaklaşmasını engellemesi sebebiyle hâcibe benzetilmiş Ancak “hâcib” kelimesinin Arapçadaki anlamını zaten “kaş” demek olduğu ve ayrıca fail isim olarak “engelleyici kimse” anlamı da bulunduğu göz önüne alınacak olursa; şairin “ebrû” [ = kaş ] ve “hacib” [ = 1 kaş, 2 engelleyici, 3 perdedâr, protokol memuru ] arasında oluşturduğu ilişki ve kelimenin birden ve hatta ikiden çok anlama sahip olmasındaki (tevriye) incelik daha iyi anlaşılabilir
1 Açıklamalar ve örneklerle Edebi Sanatlar, Numan Külekçi
● Esîrümdür ben anı öldürem bugün yarın dirmiş
Yiter ölince bu dirlik efendüm pâdişâhumdan
Usûlî
○ “O benim esirimdir, onu bugün yarın öldüreceğim” dermiş Bu, efendim padişahımdan bana ihsan olarak ölünceye kadar yeter
İkinci mısradaki “ölince” kelimesi hem “ölünceye kadar” hem de “öldüğüm vakit” anlamlarına gelecek şekilde kullanılmıştır (Tevriye)
Diğer Örnekler:
● Senüñle bu fenâ dünyî bugün Firdevs-i a’lîdür
Veger sensüz ola yarın gerekmez hûr u Rızvânı
Tevriye: Fena = 1 Kötü 2 Fena Ahmedî
● Cân nice tuhfe virem ş’ol dilbere kim zülfinüñ
Bir kılını silkicek biñ göñül ü cân döker
Tevriye: Can : 1 Can, 2 Gönül Şeyhî
● Lâleyiî yakdı oda ey gonca-leb şevkuñ odı
Kıldı lü’lüyi dişüñ reşki sadef karnında âb
Tevriye: Ab: 1- Parlak 2- su Hufî
● Şem’-veş şevk-i ruhine yanduguma germ olur
Arz olan kanlu yaş ile mâcerâyı gözlemez Melhi
Tevriye: Macera: 1- Gözyaşlarını ima için kullanılır 2- Birlikta yaşanan günler
● Tıfı iken Zâl-i Zeri yâhud bulup bir kûşede
Mihr ile besler kenârında felek Ankâ Misâl
Câfer Çelebi
● Sûret-i hâl durur bir nokta-veş bi-pâ vü ser
Tîre-baht u vâlh ü üftâde miskinüñ bu hâl
Tevriye: Miskin= 1- Zavallı fakir 2- Mis kokulu Câfer Çelebi
● Bunca demlerdür anı hûn-i cigerle beslerüm
Kanlar aglarsa benümçün çeşm-i giryân aglasun
Âhî
● Aglamakla Âhî gözden çıkdı ey pîr-i hıred
Demdür aglarsa yetim oldı ol oglan aglasun
Ahi
Tevriye: Ağlamak 1-Ağlamak 2- Beyazlaşmak
● Mustafânuñ sünneti devrüñde cârîdür şehâ
Ehl-î İslam du’â-yı devletüñ farz-i e’am
Fîgânî
Tevriye: Mustafa 1-Hz Muhammed Mustafa 2- Şehzâde Mustafa
● Çarh elinden döne döne iñlerem dôlâb-vâr
Gözlerüm dôlâb üzre kuze-i pür-âbdur
Kemâl Paşazâde
Teviye: Döne Döne 1- Dönerek 2-Tekrar Tekrar
● Arızuñ 3abın görüp şekker ezilür dem-be-dem
Vechi var düşse ağızdan ağıza dilden dile
Mu’îdî
Tevriye: Şeker ezme: 1- Ezilmek 2- Utanmak
● Câm dut sâkî ki gülbünler gül îzhâr itdiler
Sen dahi bir gülbün-i ra’nâ sen it izhâr gül
Fuzûlî
Tevriye: Rana: 1- Çok güzel 2- İki renkli açan gül fidanı 3- İki yüzlü
● Başa almış mihrini rûz-i ezelden çeih-i pîr
Eyle kim gül-ruhlar eyler zînet-i destâr gül
Fuzûlî
Tevriye : Mihr = 1- Sevgi 2- Güneş
● Hûblar senüñ kapuña gelürler bölük bölük
Gitmezler özge kapuya sensen agalari
Fuzûlî
Tevriye: Kapı: 1- Yeniçeri ağasının makamı
2- Sığınılacak ve yardım istenilecek yer
● Kaşlaruñ yayını kur kim cân olur kurbân aña
Tîr-i gamzeñ gezle kim hâcet degül peykân aña
Nihani
Tevriye: Kurban: 1- Yay kılıfı 2- Kurban olmak uğruna ölmek
● Ârızûn koyup güne tapduklarıyçün ey güneş
Sun ‘nakkâşı yüzin kara yazar hindûlerüñ
Emrî
Tevriye: Tapmak: 1-İbadet etmek 2- Tabi olup boyun eğme
|
|
|
|