Vatan Yahut Ankara

Salı günü Ankara’daydım
9 yıl önce, şöyle bir uğrayıp geçmek için konakladığım Ankara
Birkaç hafta aradan sonra, nasıl görünecekti?
Bir kere, hiç yabancılık çekmedim
Ankara, bildiğimiz Ankara
Her ne kadar İstanbul’a versek de bütün parlak unvanları
‘Dersaadetimiz, pay-i tahtımız’ desek de
Ankara’ya çok yakışan başka şeyler var
Biri, o lirik türküdür; ki, gelip yapıştı dilime
“Ankara’nın taşına bak
Gözlerimin yaşına bak
Biz düşmanı esir ettik
Şu feleğin işine bak
Pek şanlıyız”
Ankara’lı arkadaşıma sordum; ‘neden taşa bakıp, efkârlanıyoruz?’ diye
Önce, marş temposunda okumaya başladı türküyü
“Efkâr değil telaş” dedi, telaş
Ankara’nın telaşına bak sen asıl!
‘Ya, önümüze kattığımız zalim düşman geri dönerse?’
***
Ankara, İstiklâl Harbi’nin bilinçaltıdır
Milli Mücadele’nin gizli hafızası, mahrem evrakı burada tutulur
O arşiv, kaybettiğimiz toprakların hatıratıyla dolu
Kaç kez bölündüğümüzün, kaç parçaya ayrıldığımızın kayıtları orada
86 yıl da geçmiş olsa aradan, artık mazide de kalsa yaşananlar
Bütün vesikalarıyla hâlâ canlı bir hafızadır, Ankara
Tetikleyici bir tartışma, her şeyi baştan yaşatabiliyor
Bölünme, parçalanma korkumuz, yeniden depreşiyor
Bilinçaltımız, her gece aynı kabusları gördürüyor bize
Belki ayrılıyorum, ama Ankara’yı da artık yakinen tanımış bulunuyorum
***
Nasıl başlarsa, öyle gidiyor
Ankara; başşehrimiz, korkularımız, kaygılarımız, telaşlarımız
Cümle vehimlerimizin zorunlu iskâna tabi tutulduğu şehir
Sendromlarımızın kurulduğu pay-i taht
Şark meselesi, garp meselesiyle burada kesişiyor
Zaferlerimizin, hezimetlerimizle birleştiği yer de burası
Onun için;
‘Ankara’nın taştır yolu
Her tarafı asker dolu’
***
22 milyon kilometrekarelik bir cihan imparatorluğundan elimizde arta kalanların kaderi, bu şehre bağlı
Lozan’da İstanbul’u bile verebilirdik, yeter ki Ankara bize kalsın
Ankara, hâlâ Ankara’yı koruma güdüsüyle hareket ediyor
Ayrılırken, Namık Kemal’in bakışları gelip, oturdu gözlerime
‘Vatan Yahut Silistre’ diyordu, ilklerin aşk piyesinde
Vatanperverlik, Kırım için savaşmak, Silistre Müdafaası’nda çarpışmaktır
Cephede, ateş hattında kahramanca aşk yaşamaktır
‘Silistre düşerse, vatan düşer’
‘Arş yiğitler, vatan imdadına’ diyebilmektir
Böyle anlatınca iyi
Bir de şöyle deneyin;
‘Vatan yahut Ankara’

Akif Beki / Radikal

__________________