Kalbindeyiz İkimiz..

Kalbindeyiz İkimiz



Her acımın kaynağı sensin
Yani;
sensizlik ve ayrılık dediğimiz
Bütün bu kainatın
üstümde oluşturduğu dengesizlik,
içime doldurduğun mutlulukla,
yokluğun arasındaki tezattan kaynaklanıyor desem
Bir an ölsem diyorsun,
bir an yok olsam,
yutsa beni bu koca şehir!
Ölüp gitsem dediğimiz bir yalnızlıktan sesleniyorum sana
Derken;
bir daha duymak istemiyorum diyorsun
Öleceksek bile beraber olacak kalbimiz!
Masallara benzeyen hatıralardan seni uğurlamakta varmış
Unuttum diye yalan atıp,
hatırlıyorum diye gerçeklere kefil olmak;
hayat dediğin de bu işte ve sürüyorsun artık,
yaşıyorsun!
Hatırladığımız her şey şu hazan kadarmış
Zaman seni mağlup edecek diye beklerken,
beni bizden,
yani;
senden, sevgimden ve hayallerimden ettiğinin farkında bile değiliz
Hala -iz, hala –iz?
Görüyorsun;
sensiz yaşamayı tanımlayamadık
ve diyemiyoruz işte!
Nasıl olacak ta, çıkıp bir cesaretten
sensiz ölümle de yüzleşebileceğiz?
Olmayacak umutlarımız sustu derken,
zihnimize çelme taktı, sende kattı yalan kailimiz
Ya ayağının izlerine takılıyor mecalim,
yada cümlelerinin –izlerinde kalıyor helalim!
Derken;
böyle yarım, böyle yamalak kalan titrek ellerimiz!
Arzularının tezgahı yıkılırken duyduğun acıya,
hala kurban adıyorsun değil mi beni?
Hatırlamayışın varsa,
acına yenik, şu yarım kalmış zevkin yüzündendir diyebilirim
Hatırlayışın kaldıysa;
ruhunla karışık,
tamamına doyum olmamış zulmün yüzünden olduğunu görebilirim!
Her hesabın, nesnenin ve her mekanın içinde seni bulmak!
Her şeyi yüz-ünden bildiğimiz,
kaldırımlar; hasretini hatırlatıyor bana,
sokak lambaları saçlarını,
camlarda gözlerin duruyor,
çığlıklar topuk seslerini
Gittiğini;
kalbimin şiirine tuttuğun bozuk ritimden anlıyorum
Ve akılda bıraktığın,
içi kanımla dolu, o küçücük ellerini!
Ben;
gecenin üçüne yazıyorum,
sen;
yokluğunun kaçından bil çilemi
ve bilmem daha kaçına kurban diye sakla beni
Üzülme!
Nede olsa şu yazdığım yalandı, bu yazdığım masaldı diyerek geldik sona!
İşte bizim hikayemiz:
Hayallerden geriye kalan,
cümleden düşmüş,
kelimeye sığınmış
ve nihayet hatırasına ayrılık diye nokta koyulmuş
Sen en iyisi fazla yoklama bizi sabrımda!
Al işte avucuna ve tut işte,
gör bak ne haldeyiz?
Sen yalanlar yolla bana bende sana şiirler!
Ne de olsa bir aşkın;
öldü,
ölmese de ölecek kalbindeyiz ikimiz


Ömer Faruk Yılmaz

__________________