Arif Avize : Makronun Dili

MAKRONUN DİLİ


''Hayatla Göz Göze Gelme Sanatı"



Arif Avize

Işıklı yağmurlar ki içimize yağar, korku notalaşır


hayatın hüzünlü senfonisinde

Kalbim Artık Yalnız Değil


Hep Beyaz Bir Bahara Hazırlanır Benim Yalnızlıklarım

Ey Boşluğu Ören Ankebut, Yüreğim Sallanıyor


Bütün Maharetinle, Kalbimi Tut

Gecelere Soluk Soluğa Güneşler Çağırdım,Uykular Çağırdım Gizlediğim Yorgunluklardan Ama Yine de Güneş Battı…

Kalbimin Etrafını, ayakların Kuşatacak


Ne Olur Yıkma Vakit Var, Bu Yürek Biraz Daha Atacak

Zırhını Kuşanmış Ötelere Gidiyorsun,


Sarmal Düşlere Sarılıp, Hoşça kal mı Diyorsun?

Tozlanır Bazan Hayat, Uçup Gider Toprağa


Rüzgarın Ardı Sıra Tabiat Şekillenir, Erişilir Büyük Sırra…

Doyasıya Yaşamak, sonsuzluğun Ritminde


Öteleri Aramak, Işığın Bitiminde

İzlerine Dokunup, Yürüyordu Gece


Elleri Boşluğa Tutunmuş Farkında Olmadan, Kendini Arıyor Gizlice

Yüreğimizdir Belki, Sıkıca Tutunduğumuz


Sıcak Gülüşlere Bezenip Ebededir Yolculuğumuz

Ne Olur Bende Kalsın, Senden Aşk Dolu Bir İz


O Nazik Ellerinle Resmini Ruhuma Çiz

İşleyip Gider Kaybedilen Zamanlar, Varlık İşte O Zaman Anlar


Nakşedilmiş Bütün O Rüyada Yaşananlar

Telaşını Taşırsın Zerre kadar Lokmanın


Açılmış Sana Karanfil, Duruyor Bak sebil

Kalbimde Derince Bir Çizgi, Avuçlarımda Binlerce Sevgi,


Sana uzanıyor Kucak Kucak, Hayalin Hala Diri O kadar da Sıcak

Uğurunu Taşıdın O Eşsiz Mücevhere


Ulaştın Çaba Verip Yürek Denen Cevhere

Işıklar Dökülür Karanlığın Koynuna


Zerafetin İşlenir Eğilen Boynuna

Sonsuzluğun Sonu Gergefsiz İşlenir,


Kaderin Oyunu Hayatlara Fişlenir

Uzanmış Karanlığın Gövdesine Işıklar,


Arada Sırlı Sırça Bakınca Görünüyor, Kalbin İki Parça

Zıpkın Kanatlarınla Üzerine Konduğun Papatyanın


Yaprağına Yapışmış Bir Can Duruyor, Senin Gibi Onun da Kalbi Vuruyor

Ölmeden Ölmeli ki Güzellik Tadına Varmalı Hayatın


Sonsuza Giden Yaratığın, Hamurunda Bu Özellik

__________________