07-22-2008
|
#1
|
gülgüzeli
|
Korkma! Gözlerin Kapanışı, Kalbin Durusu Değildir Ölüm!
Çocuk olmak istemiyorum artik, biliyorum alnımda silinmeyen yazgı(n) var, çocuk olsam beni bekleyeceksin o köse basında  
Kahretmiyorum sana, inan 
İçime atıyorum, içimde biriktiriyorum çığlıklarımı 
Susuyorum  
Kahretmiyorum sana, inan
Kızgın da değilim 
Her gün biraz daha uzaklaşıyorum kendimden, koynumda sensizlik 
Umutsuz yarınlar,
Kahrediyorum kendime 
Kendime konuşuyorum artik,
Bağırıyorum, küfür ediyorum hatta
Sana susuyorum  
Öldü diyorum o hayallerde büyüttüğümüz çocuklar
Yasamıyor artik 
Yasaydı diyorum hepsi bir sen olacaktı ama biliyorum ki demekle olmuyor 
Öldüler ve ben hala onlara mezar arıyorum 
içimde kokuyorlar
Ve ben uyuyamıyorum  
Susuyorum, içimde biriktiriyorum çığlıkları
Duyma 
İnan gelmen için değil artik hiç bir çırpınış 
Ergün sensizliğe düşüyorum
Dizlerim kanıyor her yere düşüşümde
Ben yine de susuyorum 
Kendime bakıyorum senin gözlerinden,
Ne tuhaf hiçbir şey bulamıyorum
Hiç mi yasamadım ben sende?
İnan hissediyorum, onu nasıl sevdiğini, kulağına fısıldadığın şarkıları duyuyorum
Duydukça susuyorum ben sana
Onun sacları geziyor avuçlarında biliyorum,
Oysa benim avuçlarım kanıyor 
Avuçlarımda biriktiriyorum günahlarımı,
Bu askın günahları çok ağır gelmekte 
İki çocuktuk biliyorsun, büyüyememiş belki de büyümek istememiş
Ben artik büyüyorum, sen çocuk kal oldu mu?
Hani benim hep sevdiğim,
Hayalini kurduğum adam ol 
Çocukluğu yasa sen, bu yüzden kahretmiyorum sana
Ah sevgili 
Ah
Ergün sensizliği soluyorum,
Her gün merhaba diyorum güneşe, gülümsüyorum İsyan ediyorum bazen, olmamalıydı sonumuz böyle diyorum
Ben, seni ondan daha çok sevdim / bunlar için geç biliyorum
İçime atıyorum, sır olacaksın ömrümce içimde
Yok, olmaya hazır mısın, benimle birlikte?
alıntı
__________________
|
|
|