Eşref Edîb Bedîüzzamanı Anlatıyor

**Prof. Dr. Sinsi** · 11-04-2012

Eşref edîb bedîüzzamanı anlatıyor

Millet ve memleket için canını vermekten zerre kadar çekinmeyen bir fedâî

Fitnenin, bozgunculuğun en müthiş düşmanı

Milletin menfaati için, her türlü zulme, işkenceye tahammül ediyor

Ona zulmedenlere bedduâ bile etmez

Onu zindanlara atanlara, ancak salâh ve îmân temennî eder

Gaye uğrunda ölüm, onun için basit bir şeydir

Üstâd kendisi bir çanak çorba, bir bardak su, bir lokma ekmekle tegaddî eder

Elbisesi pek basit ve fakirânedir

Beyaz Amerikan bezinden pamuklu bir hırka

Çamaşırını kirlenmeden değiştirir ve temizletir

Temizliğe fevkalâde itinâ eder

Kâğıt parayı tutmaz ve üstünde taşımaz

Mâmelek nâmına dünyada hiçbir şeyi yok

Kendi için yaşamaz, cemiyet için yaşar

Yapısı ufak tefektir, fakat heybetlidir, haşmetlidir

Gözleri birer şems-i tâban gibi nûr saçar

Bakışları şâhânedir

Maddeten, belki dünyanın en fakir âdemidır; fakat maneviyât âleminin sultanıdır

Seksen küsûr senenin âlâmı yüzünde bir buruşuk yapamamış, yalnız saçlarını ağartmıştır

Rengi, pembe beyazdır

Sakalı yoktur

Bir delikanlı kadar zindedir

Halîm ve selîmdir

Fakat heyecana geldiği zaman bir arslan tavrı alır, iki dizinin üstüne doğrulur, bir şâhenşâh gibi konuşur

En sevmediği şey siyâsettir

35 senedir bir gazeteyi eline almış değildir

Dünya şuûnu ile alâkasını kesmiştir

Akşam namazından sonra ferdâsı öğleye kadar kimseyi kabul etmez, ibâdetle meşgul olur

Pek az uyur

Talebelerini de siyâsetten şiddetle men eder

Memleketin her tarafında 600 bini mütecâviz, belki bir milyonu bulan talebeleri memleketin en fazîletli evlâdlarıdır

Üniversitenin muhtelif Fakültelerinde müsbet ilimler tahsîl eden şâkirdleri pek çoktur, yüzlercedir, binlercedir

Hiçbir Nûr talebesi yoktur ki, sınıfının en fazîletlisi, en çalışkanı olmasın

Eşref Edîb-1952

11-04-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Eşref Edîb Bedîüzzamanı Anlatıyor Eşref edîb bedîüzzamanı anlatıyor Millet ve memleket için canını vermekten zerre kadar çekinmeyen bir fedâî Fitnenin, bozgunculuğun en müthiş düşmanı Milletin menfaati için, her türlü zulme, işkenceye tahammül ediyor Ona zulmedenlere bedduâ bile etmez Onu zindanlara atanlara, ancak salâh ve îmân temennî eder Gaye uğrunda ölüm, onun için basit bir şeydir Üstâd kendisi bir çanak çorba, bir bardak su, bir lokma ekmekle tegaddî eder Elbisesi pek basit ve fakirânedir Beyaz Amerikan bezinden pamuklu bir hırka Çamaşırını kirlenmeden değiştirir ve temizletir Temizliğe fevkalâde itinâ eder Kâğıt parayı tutmaz ve üstünde taşımaz Mâmelek nâmına dünyada hiçbir şeyi yok Kendi için yaşamaz, cemiyet için yaşar Yapısı ufak tefektir, fakat heybetlidir, haşmetlidir Gözleri birer şems-i tâban gibi nûr saçar Bakışları şâhânedir Maddeten, belki dünyanın en fakir âdemidır; fakat maneviyât âleminin sultanıdır Seksen küsûr senenin âlâmı yüzünde bir buruşuk yapamamış, yalnız saçlarını ağartmıştır Rengi, pembe beyazdır Sakalı yoktur Bir delikanlı kadar zindedir Halîm ve selîmdir Fakat heyecana geldiği zaman bir arslan tavrı alır, iki dizinin üstüne doğrulur, bir şâhenşâh gibi konuşur En sevmediği şey siyâsettir 35 senedir bir gazeteyi eline almış değildir Dünya şuûnu ile alâkasını kesmiştir Akşam namazından sonra ferdâsı öğleye kadar kimseyi kabul etmez, ibâdetle meşgul olur Pek az uyur Talebelerini de siyâsetten şiddetle men eder Memleketin her tarafında 600 bini mütecâviz, belki bir milyonu bulan talebeleri memleketin en fazîletli evlâdlarıdır Üniversitenin muhtelif Fakültelerinde müsbet ilimler tahsîl eden şâkirdleri pek çoktur, yüzlercedir, binlercedir Hiçbir Nûr talebesi yoktur ki, sınıfının en fazîletlisi, en çalışkanı olmasın Eşref Edîb-1952