Siirler

KAPATIYORUM GÖZLERİMİ SONSUZLUĞA

Kapatıyorum gözlerimi sonsuzluğa

Tek bir anı bırakmadan

Yokluğundan yapılmış bu kenti siliyorum

İçimin unutulmayan yüzü!

Sen hiç anlamadın gözleri sensiz kızı

İçi seninle dolup taşan

Varlığına ağrılar büyüten

Bu çaresizi hiç anlamadın!

Bu kentte yaşamak ölüm kadar yalnızlıktı bana

Olmayanı hayalimde görürdüm,

Olanlarsa hep uzağımda

İşte ben de gidiyorum;

Uzağındayken daha da uzağına

İçimin çoğunluğu doludur seninle

Bendeki seni anlatamaz sözlerim ama,

Sensiz kere sen varsın içimde!

Ne kadar sensizsem

O kadar senle doluyum işte!

Düşünce değil

Ben her daim seni yaşarım buralarda

Oysa şimdi

Kapatıyorum gözlerimi sonsuzluğa

Dayanma gayretim çok ama,

Çarem yok!

Kalbim delik,deşik!

Mıhlanıp kaldığın sol yanımda

Sancılar şiddetini arttırdı

Sabahladığım her gecenin sonunda

Seni bugün de sevebileceğim diye şükrediyorum,

Mevla’ya senin için dua sunacağım’’diye akşama varıyorum

Bekliyorum;kapı eşiğinden girecek ölüm meleğini

Kapatıyorum gözlerimi sonsuzluğa…

Boydan boya uzandığım ölüm döşeğinden

Her defasında doğruluyorum;

Musalla taşı soğukluğuyla

ZEHRA ÖNER