|  10-24-2012 | #1 | 
	| 
Prof. Dr. Sinsi
 | 
				  Commedia Dell`Arte|Tiyatro Tarihi Ve Skeçler 
 
            ••Commedia dell`Arte••
 
 Commedia dell`Arte, İtalya'daki Rönesans tiyatro etkinlikleri saray ve akademi çevrelerinde halktan uzak yapılırken ve hepsi amatörken profesyonel tiyatro topluluklarının halk tiyatrosunu oluşturuyordu
  Bir tiyatro tarihi yazarının tanımı şöyledir: “Saraylarda komedya sokaklarda komedyen” akademi ve sarayda verilen temsillere commedia erudita (bilgili tiyatrosu- draması) deniyordu
  Profesyonel topluluklar kendilerine sanat tiyatrosu anlamına gelen Commedia dell`Arte ve Commedia dell`Improvisio adını takmışlardı  Commedia dell`artenin tam olarak ne zaman ve nasıl oluştuğunu kimse bilmiyor  
 
 
 
  
 
 6
  yy  'ın sonlarında yapılmış bir resimde Commedia dell'Arte gurubu Gelosi  (Musée Carnavalet, Paris) 
 Kökeni
 
 Kimileri kökenini Roma zamanının mimlerine ve eğlendiricilerine indirirken kimileri Roma komedya yazarları Plautus ve Terentius`un komedyalarından beri evrimleşip değişerek doğaçlama oyunlar halinde ortaya çıktığını ileri sürüyorlar
  Kimilerine göre Bergamo kentinde 14-15  yylarda ortaya çıkmış doğmaca komedyalardan gelişmiştir  Kökeni ne olursa olsun tarihsel kayıtlarda 1560 larda ilk kez adına rastlanılıyor  Artık 1600lerde topluluklar Venedikten İtalya`ya, oradan Fransa, İspanya ve diğer Avrupa ülkelerine, gittikleri her yerde halk ve yönetici sınıflardan daima seyirci buluyorlar  
 Oyunların metni ve temsil biçimi
 
 Oyuncu nerdeyse commedia dell`arte`ın yüreği ve asal öğesidir
  Topluluklar buldukları her alanda oynamışlardır, kent meydanlarında ya da sarayda, kapalı bir yerde ya da açık havada, sabit sahnelerde ya da geçici kurulmuş doğaçlama sahnelerinde  Eğer süslü dekorlu sahneler bulurlarsa onu kullanıyorlardı, bulamadıkları zaman bir yükseltinin ortasında perde kurarak oynuyorlardı  Her ortama uyabilme en büyük erdemleriydi  Metin, durumları, düğümleri ve sonucu yalnız özetleyen scenariolardı
  Oyuncular diyalogları doğaçlamadan yaratır ve aksiyonları açıklayan doğaçlama söyleşiler yaparlardı  Her temsilde metnin ana hatları aynı kalmakla birlikte ayrıntılar değişirdi  Bu değişim o andaki esine ve seyircinin tepkisine dayanırdı  Günümüze 700 kadar senaryo kalmıştır  Trajik olanı azdı, büyük bölümü aşk olayları, entrikalar, kılık değiştirmeler ve kesişen amaçlar çevresinde dönüp gelişen komikliklerdi  Doğaçlama Commedia dell`arte`nin ayırt edici özelliğidir
  Topluluklarda aynı tipi aynı oyuncu hayat boyu oynardı  Her tipin giysisi, aksesuvarları belliydi  Komiklikler Lazzi adı altında standartlaştırılmıştı  Diyaloglara usta oyuncular edebiyat ve şiirden parçalar sıkıştırırlardı  Buna rağmen doğaçlama diyaloglara ve nüktelere aynı anda uygun nükteler ve diyaloglarla cevap verebilmek için oyuncuların çok hazırlanmış ve ustalaşmış olmaları gerekiyordu  
 Oyun karakterleri ve özellikleri
 
 
  
 Commedia dell`arte kişileri kalıp karakterler olup 3`e ayrılıyordu
  (Kimileri ikiye ayırır- maskeliler, maskesizler (aşıklar)  Aşıklar, efendiler, hizmetkarlar  Aşıklar en gerçekçi tiplerdi  Genç, yakışıklı, maskesiz ve son moda giyinmişlerdi  Her toplulukta en az bir, en çok iki çift aşıklar bulunurdu  En çok tekrarlanan üç efendi: Pantalone – Venedikli yaşlı bir tüccardır
  Ya aşıklardan birinin babası, ya da kendisi genç kıza tutulan bir yaşlıdır  Giysisi kırmızı vücuda oturmuş bir ceket-pelerin, yumuşak terlikler, kenarsız yumuşak bir kep, uzun burunlu kahverengi yarım bir maske ve düzensiz bir gri sakal  Dottore, Pantallone`nin ya arkadaşı ya da rakibidir  Ya avukat ya da doktordur  Akademisyendir  Bilgiçlik taslar ve çoğu kez yanlış söylediği latince atasözleriyle bilgisini göstermeye çalışır  Akıllı olduğu savına rağmen saftır ve kolayca aldanır  Kılığı zamanın akademik giysisi ve kepidir  Capitano aşıklardan biridir ama zamanla palavracı ve korkak bir askere dönüşmüştür  ( O çağlarda başı İspanyollarla savaş derdinden kurtulmayan İtalyanların İspanyol askerlerini taşlamak için ya da onlardan esinlenerek bu tipin yaratıldığını ileri sürenler vardır) Savaş ve aşktaki başarılarıyla övünür fakat her ikisine de güvenilemez  Daima bir pelerin, kılıç ve tüylü bir şapka giyinir  Genellikle genç kızların hoşlanmadığı bir aşıktır  Komedya tipleri en çeşitli olarak hizmetkarlar içinde bulunur
  Zanni denilen hizmetkarlar kadın ve erkek olarak iki cins; aptal, saf ve hilekar olarak da farklı huylarda olarak ayrılır  Erkekler iki ya da dört tanedir  Özellikle aksiyonları yaratırlar; efendilerine yardım eder veya işlerini bozarak aksiyonun da ilerlemesini sağlarlar  Kadın hizmetkar genellikle bir tanedir ve hanımına yardım ederken erkek hizmetkarlarla kırıştırır  Zannilerden Arlecchino en popüler olanıdır
  Kurnazlık ve aptallık karışımıdır, mükemmel bir akrobat ve dansçıdır  Genellikle entrikanın merkezidir  Giysisi çok renkli, yamalı parçalardan oluşmuş sonra elmas biçimi almış kırmızı- yeşil- mavi desenlere dönmüştür  Siyah bir maske üzerine yana eğik bir külah giyer ve tahtadan bir kılıç taşır  Bazen de kılıç değil tahtadan ve aşağıdan ikiye bölünmüş bir değnek taşır  Birine vurduğu zaman keskin bir ses çıkaran bu değneğe ingilizcede “slapstick” (şamar değneği) denmiştir  Ve şamarlı gürültülü komedyalara verilen adın kaynağı da buradan gelmiştir (Slapsitck comedy)  Her topluluğun bu kurnaz-aptal karışımı uşağı vardır  Bazen ismi Truffaldino ya da Trivellino olarak değişmiştir  Arlecchimo`nun en yakın arkadaşı çıkarcı, hınzır, cinsel dürtüsü çok ve bazen yalın olan Brighelladır
  İsmi çeşitli topluluklarda Scapino, Mezzetino ve Flavtino olarak değişir  Kanca biçiminde burun ve bir sakalı olan maske takar, yeşil şeritlerle süslenmiş ceket ve pantalonu vardır  Bir üçüncü uşak Pulcinella'dır  Napolili olup bazen de han sahibi ya da bir tüccardır  Kocaman karga burunlu, kambur olup sivri uçlu bir şapka giyer  İngiliz kuklası Punch`ın atasıdır  Bunun da çeşitli topluluklarda adı değişmiş ve çeşitli nitelikler kazanmıştır 
 Not:
 Harlequin İtalyan tiyatrosunun en bilinen soytarısı ve Commedia dell'Arte’nin komik karakteridir
  Yüzü önceleri siyah olarak gösterilmiştir ve ismi "Arlecchino" 1611 sonrası "Harlequin" olarak değiştirilmiştir  İfadesi kimi zaman korkutucu gelen bir büyük bir gülümseme taşır
  Kıyafetleri genellikle aynı, çapraz büyük renkli karelerden oluşmaktadır  Popüler kültürde
 
 Günümüz kültüründe Harlequinler oldukça sık görülür, örneğin New Orleans "Mardi Gras" törenlerinde
  Harlequin Batman serilerinde de "Harley Quinn" olarak görünmüştür
  Harlequin tipi iktiyozis, adını bu karakterden alan bir doğuştan oluşan hastalıktır
  Death Metal grubu Opeth'in 2005 albümü Ghost Reveries'de "Harlequin Forest" başlığını taşıyan bir parça bulunmaktadır
  Tim Burton'nın The Nightmare Before Christmas eserinde orjinal Harlequin kıyafetli bir canavar bulunmaktadır
  
 
 
 | 
	|  |   |