Siyah İnci Kitabın Ana Fikri Kahramanları Ve Özeti

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-21-2012

Siyah İnci Kitabın Ana Fikri Kahramanları Ve Özeti

Siyah İnci (Anna Sewell) - Siyah İnci Kitabın Ana Fikri Kahramanları Ve Özeti

SİYAH İNCİ

Denizin kıyısındaki küçücük bir kumsalın çevresini saran tepeler kumsalın iki yanından denize doğru yengeç kolları gibi uzanmıştı

Kumsal kollarını açmış denizi kucaklamak istiyordu… Denize uzanan kayalara dalgalar çarpıyor köpürerek beyazlaşıp üstlerini örtüyordu

Dalgalar çekilince kayaların koyu renkli ıslak çıplaklığı görünüyordu…

Küçücük kumsal koyun içindeki denizle kucaklaşmış sessizce güneşlenirken çevredeki tepelere doğru bakınca kumsalın yeşil otlar arasında kaybolduğu ileride yeşil örtünün yer yer ağaçlarla gölgelendiği görülüyordu

Burası insan eli değmemiş doğanın en güzel köşelerinden birisiydi…

İşte masalımız bu güzel doğa parçasında dalgaların dövdüğü kayaların hemen dibinde geçer…

Denizdeki dalgalar öfkelerini dindirmek için kayalara çarparken buralara küçük yaşam tohumlarını taşımışlar

Bazıları çekilen dalgaların gücüyle yeniden denize dönmüş

Bazıları kaygan yüzlü kayalara tutunmayı başarıp minik yaşamlarını başlatmışlar

Bu minik yaşam bir süre sonra yeşilli kahverengili yosunlara dönüşmüş

Bundan sonra kayalara çarpan dalgalar yosunları da okşamışlar

Yosun tutan kayaların dibinde başlayan yaşam yiyecek bulmak için buraya gelen diğer canlılarla süslenmiş

Kayaların arasında gürültüyle kırılan ve köpüren dalgaların dibinde yaşamın sessiz canlılığı sürüyormuş…

Dalgalarla sürüklenerek kayalara değin gelen küçük bir midye tam kayalara çarpmak üzereyken yosunlara tutunup parçalanmaktan kurtulmuş

Yosunların arasından yuvarlanarak denizin dibine değin inmiş

Burada yaşamını sürdürebileceği kuytu bir köşeye yerleşmiş

Sırtını dayadığı kayalardan destek alıp yosunların arasındaki besinleri yiyerek yaşamını sürdürmeye başlamış

Güvenlik içinde büyüyüp gelişen midye çevresine yayılan yavrularıyla mutlu bir yaşamın sürüyormuş

Bazen balıklar yosunların arasından süzülüp midyelerin yanına gelirmişler

Midyeler suyun içinde süzülen kıpır kıpır dolanan balıklara ağızları açık baka kalırmış

Çünkü midyelerin kayalara yapışmış yosunlara sarılmış yaşamı balıkların özgür yaşamına hiç banzemezmiş

Midye kendi çevresine bağımlı yaşamını düşünüp balıklara benzemediğine çok üzülürmüş

Böyle durumlarda hüzünlü göz yaşları kabuğunun içine yayılırmış

Deniz suyuna karışan gözyaşları kabuğun içinde ince bir sedef katmanı oluştururmuş

Midye ağzını açınca beyaz sedef katman suyun içinde parıldayarak balıkların dikkatini çekermiş

Balıklar ışıl ışıl parıldayan sedefe doğru yüzermiş

Midye gözyaşlarından oluşan sedefin balıkların ilgisini çektiğini bilemez onların kendi iç güzelliğine tutkun olduklarını anlayamazmış

Onun istediği; balıklar gibi gezip çevresini ve evreni öğrenmekmiş… Kayalara yapışık yaşam onun hoşuna gitmiyormuş

Bazı geceler karanlık sularda kimselere belli etmeden sessizce ağlarmış…

Günlerden bir gün hırçın dalgalar kumsaldan kaldırdıkları küçücük çakıl taşlarını kayalara savurmuşlar

Kayalara çarpınca çıtırdayarak akan yuvarlanan küçük çakıl taşları denizin dibine düşmeye başlamışlar

Midye o güne değin dalgaların bunca hırçın olabileceklerini bilmiyormuş

Bazı yosunlar bile kayalardan kopup dalgalarla uzaklara sürüklenmişler

Bir ara ağzı açık fırtınaya izleyen midye dalgalarla yuvarlanan küçücük bir çakıl taşının ağzından içeriye girmesine engel olamamış

Midye ağzını kapatmaya çalışmış ama çok geç kalmış

Taş çoktan göğsünün üzerindeymiş

Midye ağzını kapayınca oraya yapışmış

Midye neye uğradığını anlayamamış

Acıyla kıvranmış

O taştan kurtulmak istemiş ağzını açmış kaslarını germiş ama tüm çabaları boşunaymış

Taşın artan ağırlığını hissettikçe ondan kurulamadığını anlıyormuş

Tutsaklar gibi sürdürdüğü yaşama bir de göğsünün tam ortasına yerleşen kara bir taşın ağırlığı eklenince midyenin gözü kararmış yaşam çekilmez olmuş

Olanak buldukça ağzını açıp göğsüne yapışan kara taştan kurtulmak istemiş

Dalgalardan çevresinde dolanan balıklardan yosunların arasında gezinen diğer kabuklu deniz hayvanlarından yardım beklemiş

Umutları hep boşa çıkmış

Beklediği yardım hiç gelmemiş…

Karamsarlık midyenin tüm benliğini kaplamış

Karanlıkta akıttığı göz yaşları deniz suyuyla sertleşirken salt kabuğuna bulaşmıyor taşın çevresini de sarıyormuş

Küçük çakıl taşı çevresini saran kara sıvının katılaşmasıyla büyümeye başlamış

Midye iyice huzursuz olmuş

Taştan kurtulamamaktan daha kötüsü: Taşın büyümesiymiş

Midye: “Taş beyaz olsaydı neyse

Bedenimle sarar başkalarından saklardım

Ama bu utanç karasını bembeyaz kabuğun içinde gizlemem olanaksız” diye dertleniyormuş

Taş büyüdükçe “Herkes görecek” korkusuyla ağzını açmamaya çalışıyormuş

Çünkü göğsünde büyüyen kapkara bir taşla yaşamak onu çok utandırıyormuş

Çevresinde yüzen balıkları görünce ağzını sımsıkı kapıyormuş

Çevresine bakınıp yüzen canlı olmadığını anlayınca ancak o zaman ağzını korkuyla aralıyormuş

Eskisi gibi kayalara tutunup ağzını denizin akıntısına açmak kabuğun içindeki sedefin yansıyan parıltısını kullanarak balıkların dikkatini çekmeye çalışmak onun için artık bir düşmüş

Midye tüm neşesini yitirip kedere gömülmüş…

Bir gün ağzını hafifçe aralamış denizin akıntısını solurken yanına yaklaşıp aralıktan içeriye bakmaya çalışan balığı görünce çok utanıp hemen ağzını kapatmış

Balık midyenin çevresinde kıvrılarak dolanıp yine karşısına dikilmiş

Yüzgeçlerini açıp kapayarak:

- Niye kapattın ağzını?

- Sen niye öyle dikkatle bana bakıyordun?

- Çok değişik bir şey görür gibi oldum

- Bende öyle bir şey yok

- Yanılmıyorsam var

- Sence ne olabilir?

- Sanırım çok değerli bir şey

- Ben bir midyeyim

Midyede değerli hiç bir şey olmaz

- Hayır olur

Sen farkında değilsin

- Neyin farkında değilim?

- İncinin

Bence sende inci var

- İnci nedir?

- Midyelerde olur

Çok değerli bir taştır

İyi göremedim

Ağzını tam açmamıştın

İçerisi de karanlıktı

Sanırım senin incinin rengi de siyah

- Kapkara bir taş işte

- Çok değerlidir

Biraz ağzını açsan da görsem

Büyük mü acaba?

Midye biraz utanarak biraz da çekinerek yavaşça ağzını aralamış

Balık uzanmış aralıktan içeriye bakmış

Balık çok iyi görememiş

Kabuğun içindeki sedefin yansıttığı aydınlıktan midyenin göğsünde kocaman bir karaltı olduğunu anlamış

- Ağzını biraz daha açsana

İyi göremiyorum

Midye çekinerek ağzını biraz daha aralamış

O zaman balık çığlık atarak:

10-21-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Siyah İnci Kitabın Ana Fikri Kahramanları Ve Özeti Siyah İnci Kitabın Ana Fikri Kahramanları Ve Özeti Siyah İnci (Anna Sewell) - Siyah İnci Kitabın Ana Fikri Kahramanları Ve Özeti SİYAH İNCİ Denizin kıyısındaki küçücük bir kumsalın çevresini saran tepeler kumsalın iki yanından denize doğru yengeç kolları gibi uzanmıştı Kumsal kollarını açmış denizi kucaklamak istiyordu… Denize uzanan kayalara dalgalar çarpıyor köpürerek beyazlaşıp üstlerini örtüyordu Dalgalar çekilince kayaların koyu renkli ıslak çıplaklığı görünüyordu… Küçücük kumsal koyun içindeki denizle kucaklaşmış sessizce güneşlenirken çevredeki tepelere doğru bakınca kumsalın yeşil otlar arasında kaybolduğu ileride yeşil örtünün yer yer ağaçlarla gölgelendiği görülüyordu Burası insan eli değmemiş doğanın en güzel köşelerinden birisiydi… İşte masalımız bu güzel doğa parçasında dalgaların dövdüğü kayaların hemen dibinde geçer… Denizdeki dalgalar öfkelerini dindirmek için kayalara çarparken buralara küçük yaşam tohumlarını taşımışlar Bazıları çekilen dalgaların gücüyle yeniden denize dönmüş Bazıları kaygan yüzlü kayalara tutunmayı başarıp minik yaşamlarını başlatmışlar Bu minik yaşam bir süre sonra yeşilli kahverengili yosunlara dönüşmüş Bundan sonra kayalara çarpan dalgalar yosunları da okşamışlar Yosun tutan kayaların dibinde başlayan yaşam yiyecek bulmak için buraya gelen diğer canlılarla süslenmiş Kayaların arasında gürültüyle kırılan ve köpüren dalgaların dibinde yaşamın sessiz canlılığı sürüyormuş… Dalgalarla sürüklenerek kayalara değin gelen küçük bir midye tam kayalara çarpmak üzereyken yosunlara tutunup parçalanmaktan kurtulmuş Yosunların arasından yuvarlanarak denizin dibine değin inmiş Burada yaşamını sürdürebileceği kuytu bir köşeye yerleşmiş Sırtını dayadığı kayalardan destek alıp yosunların arasındaki besinleri yiyerek yaşamını sürdürmeye başlamış Güvenlik içinde büyüyüp gelişen midye çevresine yayılan yavrularıyla mutlu bir yaşamın sürüyormuş Bazen balıklar yosunların arasından süzülüp midyelerin yanına gelirmişler Midyeler suyun içinde süzülen kıpır kıpır dolanan balıklara ağızları açık baka kalırmış Çünkü midyelerin kayalara yapışmış yosunlara sarılmış yaşamı balıkların özgür yaşamına hiç banzemezmiş Midye kendi çevresine bağımlı yaşamını düşünüp balıklara benzemediğine çok üzülürmüş Böyle durumlarda hüzünlü göz yaşları kabuğunun içine yayılırmış Deniz suyuna karışan gözyaşları kabuğun içinde ince bir sedef katmanı oluştururmuş Midye ağzını açınca beyaz sedef katman suyun içinde parıldayarak balıkların dikkatini çekermiş Balıklar ışıl ışıl parıldayan sedefe doğru yüzermiş Midye gözyaşlarından oluşan sedefin balıkların ilgisini çektiğini bilemez onların kendi iç güzelliğine tutkun olduklarını anlayamazmış Onun istediği; balıklar gibi gezip çevresini ve evreni öğrenmekmiş… Kayalara yapışık yaşam onun hoşuna gitmiyormuş Bazı geceler karanlık sularda kimselere belli etmeden sessizce ağlarmış… Günlerden bir gün hırçın dalgalar kumsaldan kaldırdıkları küçücük çakıl taşlarını kayalara savurmuşlar Kayalara çarpınca çıtırdayarak akan yuvarlanan küçük çakıl taşları denizin dibine düşmeye başlamışlar Midye o güne değin dalgaların bunca hırçın olabileceklerini bilmiyormuş Bazı yosunlar bile kayalardan kopup dalgalarla uzaklara sürüklenmişler Bir ara ağzı açık fırtınaya izleyen midye dalgalarla yuvarlanan küçücük bir çakıl taşının ağzından içeriye girmesine engel olamamış Midye ağzını kapatmaya çalışmış ama çok geç kalmış Taş çoktan göğsünün üzerindeymiş Midye ağzını kapayınca oraya yapışmış Midye neye uğradığını anlayamamış Acıyla kıvranmış O taştan kurtulmak istemiş ağzını açmış kaslarını germiş ama tüm çabaları boşunaymış Taşın artan ağırlığını hissettikçe ondan kurulamadığını anlıyormuş Tutsaklar gibi sürdürdüğü yaşama bir de göğsünün tam ortasına yerleşen kara bir taşın ağırlığı eklenince midyenin gözü kararmış yaşam çekilmez olmuş Olanak buldukça ağzını açıp göğsüne yapışan kara taştan kurtulmak istemiş Dalgalardan çevresinde dolanan balıklardan yosunların arasında gezinen diğer kabuklu deniz hayvanlarından yardım beklemiş Umutları hep boşa çıkmış Beklediği yardım hiç gelmemiş… Karamsarlık midyenin tüm benliğini kaplamış Karanlıkta akıttığı göz yaşları deniz suyuyla sertleşirken salt kabuğuna bulaşmıyor taşın çevresini de sarıyormuş Küçük çakıl taşı çevresini saran kara sıvının katılaşmasıyla büyümeye başlamış Midye iyice huzursuz olmuş Taştan kurtulamamaktan daha kötüsü: Taşın büyümesiymiş Midye: “Taş beyaz olsaydı neyse Bedenimle sarar başkalarından saklardım Ama bu utanç karasını bembeyaz kabuğun içinde gizlemem olanaksız” diye dertleniyormuş Taş büyüdükçe “Herkes görecek” korkusuyla ağzını açmamaya çalışıyormuş Çünkü göğsünde büyüyen kapkara bir taşla yaşamak onu çok utandırıyormuş Çevresinde yüzen balıkları görünce ağzını sımsıkı kapıyormuş Çevresine bakınıp yüzen canlı olmadığını anlayınca ancak o zaman ağzını korkuyla aralıyormuş Eskisi gibi kayalara tutunup ağzını denizin akıntısına açmak kabuğun içindeki sedefin yansıyan parıltısını kullanarak balıkların dikkatini çekmeye çalışmak onun için artık bir düşmüş Midye tüm neşesini yitirip kedere gömülmüş… Bir gün ağzını hafifçe aralamış denizin akıntısını solurken yanına yaklaşıp aralıktan içeriye bakmaya çalışan balığı görünce çok utanıp hemen ağzını kapatmış Balık midyenin çevresinde kıvrılarak dolanıp yine karşısına dikilmiş Yüzgeçlerini açıp kapayarak: - Niye kapattın ağzını? - Sen niye öyle dikkatle bana bakıyordun? - Çok değişik bir şey görür gibi oldum - Bende öyle bir şey yok - Yanılmıyorsam var - Sence ne olabilir? - Sanırım çok değerli bir şey - Ben bir midyeyim Midyede değerli hiç bir şey olmaz - Hayır olur Sen farkında değilsin - Neyin farkında değilim? - İncinin Bence sende inci var - İnci nedir? - Midyelerde olur Çok değerli bir taştır İyi göremedim Ağzını tam açmamıştın İçerisi de karanlıktı Sanırım senin incinin rengi de siyah - Kapkara bir taş işte - Çok değerlidir Biraz ağzını açsan da görsem Büyük mü acaba? Midye biraz utanarak biraz da çekinerek yavaşça ağzını aralamış Balık uzanmış aralıktan içeriye bakmış Balık çok iyi görememiş Kabuğun içindeki sedefin yansıttığı aydınlıktan midyenin göğsünde kocaman bir karaltı olduğunu anlamış - Ağzını biraz daha açsana İyi göremiyorum Midye çekinerek ağzını biraz daha aralamış O zaman balık çığlık atarak: