07-12-2007
|
#1
|
Ergenekon
|
Beni Bekleyen Var Günde 5 Defa
Beni bekleyen varmı?
Bir dağ başında,bir deniz kıyısında,mum ışığıyla aydınlanmış izbe odalarda  
Veya rengarenk ışıkların yanıp söndüğü,ölçüsüz çığlıklarla dolu şarkılı türkülü salonlarda  
Beni bekleyen var mı?
Elinde bir gül,dudaklarında tebessüm;ölüm gibi  
Ve sonra alışmadığım iklimlerde  Bir başına kararsız;benim gibi  
" Kim o?"diye her gürültüye seslenip,"Ben geldim!"cevabını benim dudaklarımdan duymak isteyen ürpertili bir yürek  
Var mı?
Bilemem  
Bir istasyon  
Bütün trenler kalkmış  
Harabe gar binasının ışıkları sönmüş Ortalıkta kimseler yok Vakit akşam üstü Biraz sonra da gece
Kocaman bacalı simsiyah eski bir tren,gar binasının yanında hayalet gibi duruyor Bu tren kalkacak mı?Bu tren nereye gider?Beni,beni bekleyene götürür mü?
Trene dalmış gözlerim
İçim içimi kemiriyor Karanlıktan sessizlikten,yalnızlıktan korkuyorum
Hafif bir rüzgar esiyor
Sanki"Bu Dünya boşaldı Bir sen kaldın yalnız başına"diyor
Daralıyorum
Rüzgar alaycı
Gözlerim trende
Donmuş gibiyim
Hani rüyalarda kaçamaz ya insan
Avazı çıktığı kadar bağırmak ister Ama ağzını açamaz Kaçıp kurtulmak ister,adımını atamaz İşte öyle  
Çok derinlerden bir düdük sesi duyuyorum
Yüreğim cız ediyor
Bu sesi benden başkasının duymadığına eminim Sonra o eski trenin tekerlekleri usul usul dönmeye başlıyor Bacasında belli belirsiz bir duman  Heyecan basıyor yüreğime
Tren önümden geçiyor
Şaşkınım,
heyecanlıyım,
korkuyorum
Kayboluyor tren  
Ben herşeyini kaybetmiş,yedi yaşında bir öksüz gibiyim şimdi
Bakmak istemiyorum karanlığa
Görmek istemiyorum istasyonun bomboş halini
Kapıyorum gözlerimi  
Beni bekleyen var mı?
Ben gidemezsem bile bana gelecek  
Veya"Sen gelmezsen ölürüm"diyecek olan  
Gözlerim kapalı
Sanki terkedilmişim
Sanki dünyam yıkılmış
Sanki yalnızım
Derinlerden bir ses daha  
Trenin boğuk uğultusu gibi
Beni bana çağırıyor:
"Seni bekleyen var; günde beş defa  "
|
|
|