|
Prof. Dr. Sinsi
|
Ordu’Nun Biri Merkez Olmak Üzere On Dokuz İlçesi Vardır
Ordu’nun biri merkez olmak üzere on dokuz ilçesi vardır
Ordu’nun biri merkez olmak üzere on dokuz ilçesi vardır
Merkez: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 142075 olup, 102107’si ilçe merkezinde, 39968’i köylerde yaşamaktadır İlçe toprakları dar kıyı ovası ve hemen ardından yükselen dağlardan meydana gelir Dağlar kızılağaç, gürgen, meşe, kayın, ladin, köknar ve sarıçam ormanları ile kaplıdır
Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri; fındık, mısır, patates, fasulye ve sebzedir Kıyı kesimlerinde balıkçılık, iç kesimlerde ise hayvancılık yapılır Sümerbank SoyaFabrikası, un, gıdâ, fındık ürünleri, fındık kırma, orman ürünleri fabrikaları başlıca sanâyi kuruluşlarıdır
İlçe merkezi Boztepe’nin eteğinde ve Kirazlimanı kıyısında kurulmuştur 1888 yangınından sonra plânlı bir şekilde kurulan Ordu, Karadeniz’in en genç şehridir Samsun-Giresun sâhil yolu ilçeden geçer İlçe belediyesi Cumhûriyetten önce kurulmuştur
Akkuş: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 48889 olup, 6236’sı ilçe merkezinde, 42653’ü köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 43 köyü vardır Yüzölçümü 666 km2 olup, nüfus yoğunluğu 73’tür İlçe toprakları genelde dağlıktır Dağlar akarsu vâdileriyle parçalanmıştır Başlıca akarsuları Karakuş ve Bolaman çaylarıdır Dağlar zengin ormanlarla kaplıdır
Ekonomisi ormancılığa dayanır Tarım sınırlı alanda yapılır Başlıca tarım ürünleri fındık, ceviz, patates ve mahleptir Bâzı orman köylerinde arıcılık ve tavukçuluk yapılır Yaylacılık yöntemiyle hayvancılık da gelişmiştir Kereste fabrikası başlıca sanâyi kuruluşudur
İlçe merkezi, Ünye-Niksar karayolu üzerindedir İl merkezine 145 km mesâfededir Eski ismi Karakuş idi 1954’te ilçe olan Akkuş’un belediyesi aynı sene kurulmuştur
Aybastı: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 32452 olup, 17143’ü ilçe merkezinde, 15309’u köylerde yaşamaktadır İlçe toprakları dağlık olup, Canik Dağları ile kaplıdır Dağlarda yüksek yaylalar vardır Küçük akarsular, vâdilerle dağları parçalamıştır Akarsu vâdilerinde küçük düzlükler vardır
Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri patates, buğday, mısır ve fındıktır Yayla hayvancılığı ilçe ekonomisinde önemli yer tutar En çok koyun ve sığır beslenir İlçe topraklarında linyit yatakları vardır
İlçe merkezi, Canik Dağlarının kuzey eteklerinde, Bolaman Çayının kollarından biri kenarında kurulmuştur İl merkezine 137 km mesâfededir 1960’ta ilçe merkezi olan Aybastı’nın belediyesi 1954’te kurulmuştur
Çamaş: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 15331 olup 10430’u ilçe merkezinde, 4901’i köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 6 köyü vardır İlçe toprakları genelde dağlıktır Dağlar akarsu vâdileriyle derin bir şekilde parçalanmış olup, zengin bir ormanla kaplıdır Başlıca akarsuyu Bolaman Çayı ve kollarıdır
Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri fındık, mısır ve soya fasulyesidir Yüksek kesimlerde hayvancılık yapılır İlçe merkezi Canik Dağlarının eteklerinde kurulmuştur Fatsa’ya bağlı bir bucakken 9 Mayıs 1990’da 3644 sayılı kânunla ilçe oldu Belediyesi 1975’te kurulmuştur
Çatalpınar: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 17165 olup 4630’u ilçe merkezinde, 12535’i köylerde yaşamaktadır İlçe toprakları genelde dağlıktır Akarsu vâdilerinde küçük düzlükler vardır Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri fındık, mısır ve soya fasulyesidir Yüksek kesimlerde hayvancılık yapılır Fatsa’ya bağlı belediyelik bir köyken 9 Mayıs 1990’da 3644 sayılı kânunla ilçe oldu İlçe belediyesi 1973’te kurulmuştur
Çaybaşı: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 21721 olup, 6526’sı ilçe merkezinde, 15195’i köylerde yaşamaktadır İlçe toprakları genelde dağlıktır Dağları parçalayan akarsu vâdilerinde küçük düzlükler vardır Başlıca akarsuyu Cirit Deresidir Ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır Başlıca tarım ürünleri fındık ve mısırdır Yüksek kesimlerde yaylacılık metoduyla daha çok büyük baş hayvan besiciliği yapılır İlçe merkezi, Canik Dağları eteklerinde, Cirit Deresi kenarında kurulmuştur Ünye’ye bağlı bir bucakken 9 Mayıs 1990’da 3644 sayılı kânunla ilçe oldu
Fatsa: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 94789 olup, 39467’si ilçe merkezinde, 55322’si köylerde yaşamaktadır İlçe toprakları kıyı ovası ve hemen ardından yükselen dağlardan meydana gelir Dağlar orta yükseklikte olup, Canik Dağlarının uzantılarıdır Başlıca akarsuyu Bolaman Çayıdır Bu akarsuyun getirdiği alüvyonlu topraklar, eskiden çok girintili olan koyu doldurarak Fatsa Ovasını meydana getirmiştir
Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri fındık, çay, mısır, elma ve armuttur Hayvancılık ekonomik açıdan ikinci derecede gelir kaynağıdır Yaylacılık metoduyla ençok sığır ve koyun beslenir Kıyı kesimlerinde balıkçılık yapılır Et kombinası ve fındık kırma atölyeleri başlıca sanâyi kuruluşlarıdır
İlçe merkezi, deniz kıyısında kurulmuştur Samsun-Ordu sâhil yolu ilçeden geçer, İl merkezine 56 km mesâfededir İlçe kıyıya paralel olarak büyümektedir Belediyesi 1876’da kurulmuştur
Gölköy: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 53896 olup, 18149’u ilçe merkezinde, 35747’si köylerde yaşamaktadır İlçe toprakları dağlık olup Canik Dağları tamâmını kaplar Dağların akarsu vâdileriyle parçalanmış kısımlarında yaylalar vardır Başlıca akarsuları Bolaman ve Melet çaylarıdır
Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri mısır, fındık, armut ve elma olup, ayrıca az miktarda arpa, buğday ve fasulyedir Hayvancılık ekonomik açıdan önemli gelir kaynağıdır En çok koyun ve keçi beslenir Ormancılık gelişmiş olup, başta kereste olmak üzere orman ürünleri ekonomide önemli yer tutar İlçe topraklarında bakır, kurşun, çinko ve demir yatakları vardır
|