10-11-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Gözlerde Yaş Kaldım...
Biliyordum  
Suskunluğuna öyle alışmış ki zemheri yüreğim,
Sen söylemesen de,getirmesen de dile ve anlam
getiremesem de;buralara ait olmadığını kabullenebiliyorum  
Kimlere uzanıyordu ellerin?
Benimkilere dokunmama nedenine nasıl da uzaktı gözlerim  
Oysa tenim bir nefes uzağındaydı,
Sense sadece soluksuzluğunu verirdin bana  
Cayır cayır sana yanan ve bir o kadar susuz,
Bir o kadar ıssız,
Sana,varlığına,bana kattıklarına ve belki daha da fazla
aldıklarına rağmen hâlâ masum bir bekleyiştir bu  
Ekmekle katık edecek kadar bile değildir umudum
Olsun da  doyurmasa da olur
Bir bak yeter  konuşmasan da olur
Karmakarışık,derbeder bir yerlerdeyim ben
Kendimi kaybettim,bulamıyorum  (Bulsana beni  )
Sonu gelmeyen bekleyişlerden,gecelerin bitimsizliğinden,
içimdeki sancıların canımı yakmasından
öyle yoruldum ki  
Ve sıkıldım  
Bunları tek başıma aşacak gücü kendimde bulamamak
çok koyuyor bana
Yokluğun vurdu zayıflığımın ortasındayken ben,
Yediremedim gururuma  dudaklarda sus kaldım
Yağmurlar yağdırdım gittiğin şehre,
Sen olmayınca  
gözlerde yaş kaldım  
|
|
|