Keşke Hayatı Kullanma Kılavuzu Verselerdi..!

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-11-2012

Ölümü okşuyorum sensizliğin bile sırt çevirdiği kahpe karanlık bir gecede

Uykularım peşin fiyatına alabildiğince taksitlere bölünüyor

Sensizliğin bırak borcunu günlük faizinin bile altından kalkamıyorum

Yollar o kadar uzun geliyorki artık bana sanki ben yürüdükçe onlar uzuyor ama onlar uzadıkçada ben kendimi yürümekten alıkoyamıyorum

Ama artık taşıyamıyor ayaklarım ağır hayat şartlarına yenik düşmüş bedenimi

Yüreğim hapis yattığı göğüs kafesinde birkaç ömür önce öldü

Hiçbirşey hatırlamıyor kafamda boşyere alan işgal eden beynim

Seninle tanıştığım o salıertesinden başka

Kapıyı çalmadan girmiştin hayatıma

İşte o andan beri tekliyor zaman

Bir ileri gitse iki geri sarıyor

Ama asıl mesele bunca yaşanmışlık arasında ben halen hişbirşeyi anlamış değilim

Şaşırma demiştim sana beynim boşuna yer işgal ediyor diye

Artık kibrit yansa volkan sanıyorum nefes alınsa kasırga

Ama cehenneme düşsem be bir fırtına çıksa herhalde herhangi bir yaz gününe ait şu uzayan yollarda yanımdan esip geçen bir bir meltem sanırdım

Neden millet sıcaktan bunalırken benim başımda bulut
bulutlar volta atıyor?
Hayatım yanlış benim

Annem keşke beni doğururken bir kullanma klavuzu verseydi bana "HAYATI KULLANMA KıLAVUZU" diye

Belki o zaman anlardım her yüze gülenin dost olmadığını her iki ayaklının insan olmadığını ama yok işte

Burdan sesleniyorum yetkililere ya bana yeni bir hayat verin kullanma klavuzu ile beraber yada alın bu tarihi geçmiş hayatı benden

ALınTıdır

10-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Keşke Hayatı Kullanma Kılavuzu Verselerdi..! Ölümü okşuyorum sensizliğin bile sırt çevirdiği kahpe karanlık bir gecede Uykularım peşin fiyatına alabildiğince taksitlere bölünüyor Sensizliğin bırak borcunu günlük faizinin bile altından kalkamıyorum Yollar o kadar uzun geliyorki artık bana sanki ben yürüdükçe onlar uzuyor ama onlar uzadıkçada ben kendimi yürümekten alıkoyamıyorum Ama artık taşıyamıyor ayaklarım ağır hayat şartlarına yenik düşmüş bedenimi Yüreğim hapis yattığı göğüs kafesinde birkaç ömür önce öldü Hiçbirşey hatırlamıyor kafamda boşyere alan işgal eden beynim Seninle tanıştığım o salıertesinden başka Kapıyı çalmadan girmiştin hayatıma İşte o andan beri tekliyor zaman Bir ileri gitse iki geri sarıyor Ama asıl mesele bunca yaşanmışlık arasında ben halen hişbirşeyi anlamış değilim Şaşırma demiştim sana beynim boşuna yer işgal ediyor diye Artık kibrit yansa volkan sanıyorum nefes alınsa kasırga Ama cehenneme düşsem be bir fırtına çıksa herhalde herhangi bir yaz gününe ait şu uzayan yollarda yanımdan esip geçen bir bir meltem sanırdım Neden millet sıcaktan bunalırken benim başımda bulut bulutlar volta atıyor? Hayatım yanlış benim Annem keşke beni doğururken bir kullanma klavuzu verseydi bana "HAYATI KULLANMA KıLAVUZU" diye Belki o zaman anlardım her yüze gülenin dost olmadığını her iki ayaklının insan olmadığını ama yok işte Burdan sesleniyorum yetkililere ya bana yeni bir hayat verin kullanma klavuzu ile beraber yada alın bu tarihi geçmiş hayatı benden ALınTıdır