Hastayım...

Başım ateşler içinde Bir zamanlar da hastaydım Bir zamanlar da başım ateşler içindeydi En ufak bir üzüntümle bile hemen ilgilenir, yanan şakaklarımı avuçlarınla serinletirdin!

- Üşürsün ışığım, üzerini açma! diye kaç defa başucumda bir anne şefkatiyle saçlarımı okşamış, hasta gönlüme, hayat ve heyecan dolu bakışlarından şifa sunmuştun

Şimdi

Şimdi yabancı bir hastanede dostlarımdan gelen çiçek buketlerinin arasında sensiz inliyorum

Bana bakışlarından bir demet çiçek göndermez misin ?

Bu ilaç kokulu odalarda daha ne kadar yatacağımı, bilmiyorum Fakat bana öyle geliyor ki, sen gelsen, sesini duysam, seni yanımda görsem, birdenbire hiçbirşeyim kalmıyacak İyileşeceğim

Kapının her açılışında sen geliyormuşsun gibi içim titriyor Heyecanlanıyorum Hasta göğsümde acı bir haz dolaşıyor FakatHeyhat!

Hemşireden okumak için bir kitap istemiştim (Maziyi unutmak lazım) isminde bir roman getirdi Romanlardan hoşlanmam bilirsin ama okuyacağım Öğle vakti radyoyu açmasını söyledim (Mümkün mü unutmak) şarkısı çalınıyordu

(Maziyi unutmak lazım) diyen hemşireye, bana bir hastane köşesinde en büyük hisleri duyuran, radyodaki şarkıyla, senin ve benim şarkımla cevap verdim:

Mümkün mü unutmak?