Bir Özlem Pusulası...

iskeleye bağladığım
umutlardır
hareketli bir yaşamda
avunulan
hayatın yırtıldığı anlarda
içime dolan hüzün
gözlerin gelince çıkacak
boşlu arıyordu

ki hangi ömür sensizliğe yazılmak isterdi ki
ama hala su tersine akıyorsa elbet bir nedeni var
oysa yol üstü bedellere razıydı bu yürek
ne çare vedalar ruhumu zorlamakta

koca bir sızı biriktirilmiş ömrüme
nefes almanında bir bedeli var biliyorum
hayalini götürmediğim her yerde nefessiz kalıyorum
günü gelmeden ödeniyor acılar
koyu bir yokluk yanaşıyor sol yanıma
acıyor içim
vuruyor kıyıya yüreğim
paylaşımlarımdan kalan kırıntılar doyurmuyor artık
mahzenlerden çıkardım uykuya dalmış hislerimi
yokluğuna sardım tüm ipleri
ucunda bir telaş kaygıların
masaya tutturulmuş birkaç mahcup sevişme
ne yana baksam düşüyorum yorgunluğa
taşımıyor hiçbir denge
ağırdır sevmelerim
en az yokluğun kadar
belkide içimde taşıdığım sevda kadar
yada ne bilim işte
dokun sol yanıma ve dinle
gelişine çeyrek var biliyorum
bense bıraktığın yerde bekliyorum

Gülay Morgül