10-07-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Mustafa Kemal Atatürk'ün Son Anları ..
1938 yılının sıcak yaz ayları sirozun büyük ızdıraplarıyla geçiyordu Hastalığın hızla ilerlemesi üzerine, hekimler ilk suyun alınmasına karar vermişlerdi
Suyu doktor Fijense ve Neşet Ömer de hazır oldukları halde operatör M Kemal almıştı ?Kalın trakarlar kullanarak hissi, lokal olarak iptal edici ilaçlarla kendisine acı hissettirmeden tam 10 5 kilo su aldık
Bu suyu alırken Atatürk de karnından çıkan suyun miktarı ile yakından ilgileniyor, su dolan şişeleri ?bir, iki, üç dört? diyerek sayıyordu Suyun 10 5 kiloyu bulduğunu öğrenince ?tuhaf şey?dedi
ir gaz tenekesi de ancak bu kadar su alır? diye ilave etti: İnsan karnında bu ağırlık varken hiç rahat edebilir mi?? Ponksiyon bitince Atatürk, geniş bir nefes almıştı ?
Yeniden su alma ihtiyacı çabuk baş göstermiş ve birinci ponksiyondan 16 gün sonra ikincisi gerekmişti
Su alınırken Atatürk sürekli olarak ?Bütün suyu alın Hiç kalmasın? diye söyleniyordu Ameliyat bitince ?Aman ne rahat ettim Dünya varmış? buyurdu
Atatürk 17 Teşrinievvel (Ekim) gecesi ilk komaya girmişti Bu esnada kendisini kısmen kaybetmiş bir halde idi Sinirsel çalkantılar içinde çırpınıyordu
Çevresinde dolaşanlara ?Bırak, bırak, bırakın? diye haykırıyor, fakat kimseyi tanımıyordu Kendisini yatağa yatırdık Fakat Atatürk bir türlü sükunet bulmuyor
Yorganı çekin, yorganı kaldırın Üşüyorum, yanıyorum? diye haykırıyordu
Üç gün süren bu komadan sonra Atatürk bir sabah tıpkı bir uykudan uyanır gibi gözlerini açtı Etrafındakileri tanıdı Onlarla hiçbir şey olmamış gibi konuştu ve ?Tuhaf şey bana ne oldu? diye sordu 

|
|
|