her parçam ayrı bir ritme ayak uydurmaya çalışırken ben kılımı bile kıpırdatamıyorumsesimi çıkartamıyorum…kelimeler anlamını yitirmiş sanki, cümle kurmaya çalışmak olağandışı bir mücadele gibi…
Giden her parça farklı bir iz bırakıyor ruhumdakimi küçücük iken, kimi kapanması imkansız kara delikler açıyor ruhuma…içimde derin sızılar bırakıyor kimileri, kimileri nefesimi kesiyorsoluk alamıyorum…

ne güzel anlatıyor
sağol rahatsız:(