Çocuğun Oyunla Öğrenmesi-Oyun Oynarken Eğitim.

**Prof. Dr. Sinsi** · 09-06-2012

Zor konu ve soyut kavramların öğretiminde eğitimciler oyun süreçlerinden medet umarlar

Çünkü bilinir ki

çocuklar oyun oynarken üst düzeyde bir öğrenmeyi de gerçekleştirebilirler

Ama öğrenilen konular genelde yetişkinlerin istedikleri bilgiler değildir

oyunun bilgileridir

Çocuk

yetişkinlerin yönlendirmesiyle oynadığını

yani oyununa dışsal bir beklenti katıldığını hissettiği anda o etkinlik oyun vasfını yitirir

Örneğin çocuğun zevk için kitap okuması ona bir oyun hazzı verir

Ancak öğretmeninin

“her gece yatmadan mutlaka yarım saat kitap okuyun” veya “on beş günde bir kitap okuyup özetini getirin” tarzındaki yönlendirmesiyle okunan kitaptan çocuklar oyun mutluluğu alamazlar

Bu şekilde kitap okumaya alıştırmaya çalışmak çocuklar için pek elverişli değildir

Onlara külfet gibi gelir

hatta okumaktan soğurlar

“İki oğlum arasında 5-6 yaş fark vardır

İlk oğluma özenle kitaplar alıp masallar okudum

okumayı sevdirmeye çalıştım

Çok başarılı olduğum söylenemez! İkinci oğlumu yetiştirirken tesadüfen bir özelliğin farkına vardım; ona da masallar okuyordum

O kendi kendine oynarken

masallardaki bazı olay ve kahramanları oyunlarında kullanmaya çabalıyordu

Zamanla oğlumla birlikte masalları kendi oyuncaklarımızla tiyatro gibi yaşayarak oynamaya başladık

Oyuncak plastik köpeği oyunda Kırmızı Başlıklı Kız masalındaki kurt olabiliyordu

legolardan korkunç bir dev yapıyorduk veya cadının şatosunu inşa ediyorduk

Yerdeki halının yaprak desenlerinden oluşan şakacıktan ormanımızda çığlıklar atıyorduk

bazen masalı istediğimiz gibi değiştiriyorduk

Oğlum çok eğleniyordu

Henüz okul yaşına gelmeden okuyabilmek için büyük bir istek duymaya başladı

Okuyamadığı için eksiklik duyuyordu

Zamanla bir kitap kurduna dönüştü neredeyse

Çok okuyan

severek okuyan

hızlı okuyan ve yaşına göre kelime hazinesi geniş bir birey haline geldi

Yıllar sonra küçüklüğünü hatırlarken

okuduğumuz değil “oynadığımız” masalları ve oynarken yaşadığı mutluluğu unutamadığını ifade ediyor

”
Oyunlar

oyuncaklı veya oyuncaksız

tek başına veya arkadaş ile oynanabilir

Her halükârda oyunun çocuklar açısından bir çok işlevi vardır

Bu işlevlerin çocuğun ruh ve beden sağlığı için ne denli önemli olduğunun farkına özellikle anneler varmış olsalardı

her gün yerleri defalarca cilalamayı bir tarafa bırakıp çocuklarıyla oyun oynarlardı

Çocukların evde oyuncaklarını özgürce yaymalarına izin verirlerdi

kızmazlardı ve onlarla bizzat kendileri de oynarlardı

Çocuğun oyuncağa olduğu kadar arkadaşa da ihtiyacı vardır

Bilinir ki çocuklar bir arkadaş buldukları zaman oyuncağa ihtiyaç duymayabilirler

Ne onları sokağa salıvermek ne de oyuncak odasına hapsetmek oyunun işlevlerini yerine getiremez

Alıntı

09-06-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Çocuğun Oyunla Öğrenmesi-Oyun Oynarken Eğitim. Zor konu ve soyut kavramların öğretiminde eğitimciler oyun süreçlerinden medet umarlar Çünkü bilinir ki çocuklar oyun oynarken üst düzeyde bir öğrenmeyi de gerçekleştirebilirler Ama öğrenilen konular genelde yetişkinlerin istedikleri bilgiler değildir oyunun bilgileridir Çocuk yetişkinlerin yönlendirmesiyle oynadığını yani oyununa dışsal bir beklenti katıldığını hissettiği anda o etkinlik oyun vasfını yitirir Örneğin çocuğun zevk için kitap okuması ona bir oyun hazzı verir Ancak öğretmeninin “her gece yatmadan mutlaka yarım saat kitap okuyun” veya “on beş günde bir kitap okuyup özetini getirin” tarzındaki yönlendirmesiyle okunan kitaptan çocuklar oyun mutluluğu alamazlar Bu şekilde kitap okumaya alıştırmaya çalışmak çocuklar için pek elverişli değildir Onlara külfet gibi gelir hatta okumaktan soğurlar “İki oğlum arasında 5-6 yaş fark vardır İlk oğluma özenle kitaplar alıp masallar okudum okumayı sevdirmeye çalıştım Çok başarılı olduğum söylenemez! İkinci oğlumu yetiştirirken tesadüfen bir özelliğin farkına vardım; ona da masallar okuyordum O kendi kendine oynarken masallardaki bazı olay ve kahramanları oyunlarında kullanmaya çabalıyordu Zamanla oğlumla birlikte masalları kendi oyuncaklarımızla tiyatro gibi yaşayarak oynamaya başladık Oyuncak plastik köpeği oyunda Kırmızı Başlıklı Kız masalındaki kurt olabiliyordu legolardan korkunç bir dev yapıyorduk veya cadının şatosunu inşa ediyorduk Yerdeki halının yaprak desenlerinden oluşan şakacıktan ormanımızda çığlıklar atıyorduk bazen masalı istediğimiz gibi değiştiriyorduk Oğlum çok eğleniyordu Henüz okul yaşına gelmeden okuyabilmek için büyük bir istek duymaya başladı Okuyamadığı için eksiklik duyuyordu Zamanla bir kitap kurduna dönüştü neredeyse Çok okuyan severek okuyan hızlı okuyan ve yaşına göre kelime hazinesi geniş bir birey haline geldi Yıllar sonra küçüklüğünü hatırlarken okuduğumuz değil “oynadığımız” masalları ve oynarken yaşadığı mutluluğu unutamadığını ifade ediyor” Oyunlar oyuncaklı veya oyuncaksız tek başına veya arkadaş ile oynanabilir Her halükârda oyunun çocuklar açısından bir çok işlevi vardır Bu işlevlerin çocuğun ruh ve beden sağlığı için ne denli önemli olduğunun farkına özellikle anneler varmış olsalardı her gün yerleri defalarca cilalamayı bir tarafa bırakıp çocuklarıyla oyun oynarlardı Çocukların evde oyuncaklarını özgürce yaymalarına izin verirlerdi kızmazlardı ve onlarla bizzat kendileri de oynarlardı Çocuğun oyuncağa olduğu kadar arkadaşa da ihtiyacı vardır Bilinir ki çocuklar bir arkadaş buldukları zaman oyuncağa ihtiyaç duymayabilirler Ne onları sokağa salıvermek ne de oyuncak odasına hapsetmek oyunun işlevlerini yerine getiremez Alıntı