Seni Seviyorum Çünkü - Mehmet Coşkundeniz...

http://frmsinsi.net/attachment.php?a...1&d=1258375906

SENİ SEVİYORUM. ÇÜNKÜ;

Seni seviyorum,
çünkü her sabah kalktığımda bir günü daha seninle geçirecek olmanın
mutluluğunu yaşatıyorsun bana. Ben güne seninle başlıyorum ve her
gün hayatı yeniden keşfediyorum.

Seni seviyorum,
çünkü gökkuşağının her tonunu gölgede bırakan en parlak renksin sen.
Herşey senin rengini taşıyor ve benim için ancak o zaman anlamlı
oluyor.

Seni seviyorum,
çünkü soğuk günlerde içimi ısıtan meltemsin. Sıcak günlerde ise
ferahlık veren kuzey rüzgarı. İliklerime işleyerek esiyorsun.

Seni seviyorum,
çünkü herşeyde sen varsın. Nasıl olmayacaksın ki? Sanki sen
doğduğumdan beri içimdeydin. Yüreğimin en derin köşesindeydin. Sanki
ortaya çıkmak için beni bekliyordun. Ve ben orada olduğunu fark
edince hakettiğin yere çıkardım seni.

Seni seviyorum,
çünkü hep benimlesin. Seni görmem için yüzüme bakmam gerekmiyor.
Gözümü kapatsam ordasın. Gördüğüm her yüz aslında sensin.

Seni seviyorum,
çünkü gözlerinin içindeki binlerce yıldız, gecenin karanlığını delip
geçiyor. Sen bana bakarken ben kendimi yıldızlara bakıyor gibi
hissediyorum. O yıldızların parlaklığında kaybediyorum kendimi.
Gözlerim kamaşıyor ama şikayetçi değilim aydınlığından. Güneş
doğmasa, yıldızlar kaybolmasa diyorum, ama biliyorum ki güneşim de
sen olacaksın gecenin sonunda. Bu kez daha parlak, daha aydınlık
çıkacaksın karşıma.

Seni seviyorum,
çünkü saçların ellerimin arasında kayıp giderken , dünyadaki cenneti
bulmuş gibi hissediyorum kendimi. Cennetin sahibi sensin ve
biliyorum ki sadece izin verdiklerin girebilir o cennete. Ben o
cennette kalmaya kararlıyım.

Seni seviyorum,
çünkü her gülümseyişin içime yeniden yaşama sevinci dolduruyor. Her
gülümseyişin, karamsarlığı yıkıyor, umutsuzluğu parçalıyor. Bir
çiçek bahçesine çeviriyor çorak dünyayı.

Çiçek dedim ya, bir çiçek adı verseydim sana papatya olurdun.
Açışıyla dünyaya, insanlara baharın geldiğini müjdeleyen papatya.
İddiasız ama güzel. Güzel ama kibirsiz.

Seni seviyorum,
çünkü seni sevmeyi, sana dokunmayı, seni dinlemeyi, sana bakmayı,
seni koklamayı, seninle paylaşmayı seviyorum.
Seninle birlikte insana dair ne varsa onları da seviyorum.
Seni sevdiğimi anlatmaya çalışırken ne kadar çaresiz olduğumu da
görüyorum. Her sözcükten sonra durup tekrar tekrar düşünüyorum, seni
yeterince anlatabildim mi diye.

Biliyorum ki yetmeyecek, bu kadar sözcükten sonra bile sana sevgimi
anlatamamış olacağım.
Sözcüklerin bittiği yerde gözlerime bak.
Onlar bu sevgiyi çok daha iyi anlatacaktır sana...