Ordu Manileri
 

Ordu manileri

Ordu halk manileri

Eller yarim dedikçe

Yanar benim yüreğim

Yaylânın çimeninde

Atım yok ki yayılsa

Kalk gidelim sevdiğim

Baban yok ki darılsa

Gemi geliyor gemi

Denizi yara yara

Alacağım kız seni

Başına vura vura

Oy yaylâlar yaylâlar

Otunu yesin mallar

E kız senin yüzünden

Nedir çektiğim hallar

Yağmur yağıyor yağmur

Abamı giyeceksin

Alıp ta ihtiyarı

Babamı diyeceksin

Hey Ordu güzel Ordu

Yokuşu beni yordu

Şu Ordu'nun içinde

Gönlüm sana vuruldu

Bir cigara ver bana

Bak dumana dumana

Ne ben öldüm kurtuldum

Ne sen geldin imana

Fındık toplarım fındık

Dallarını kırmadan

Gel buradan kaçalım

Annen bizi duymadan

Başımı alıp diyar diyar gidersem

Çekek yarimin fıraklarını

Gönlümün derdini beyan edersem

Dağlar da kaldırmaz meraklarımı

Bağı melâhatta nevhinalı gül

Kameti karanfil kâkülü sümbül

Diş inci, dil mercan, sözleri bülbül

Goncaya benzettim dudaklarını

Bir yere gitmeye kalmadı mecal

Bize hail oldu fenusu hayal

Tutuşmağa gelmiş pervane misal

Dolaşır gezerim sokaklarını

(Tıflı) mahsun gönlü bekam edersem

Meramı hâsıl olur, ikram edersem

Visali yar ile bayram edersem

El dursun öpeyim yanaklarını