Öznesi Kayıp Cümlelerime Kalbimi Pazarlıyorum
 

Bir çocuk taşıyorum göğsümde
o incinmesin diye kaç çocuk düşürüyorum ruhumdan?
başı olmayan sonu bildik masallar yazılıyor gecelerime
okurken üstünü çizdiğim satırlar dikiliyor karşıma bir daha çiziyorum!
gece benden masallar çizgilerden bıkmış...
ben hepsinden.

İçimi karıştırıyorum düşüncemi yakan cümleler eşliğinde..
yüzüm soluyor kanı çekiliyor günahlarımın.
bir çığ olup aksam kaç masum can verir toğrağımda?.

Düştüm suçluyum
öznesi kayıp cümlelerime kalbimi pazarlıyorum...
kimse anlamasın diye gözyaşlarımı satıyorum şiirlerde....
uykuları haram ediyorum kendime
adı konmamış sabahlara açıyorum ellerimi...
tenim gölgeler arasında anlamsız bir bekleyişte
renginden utanıp yaralıyor kendini..

Adını heceleyerek söylüyorum her harfe yeni anlamlar yükleyerek
medcezirlere inat -kal- diyorum içimde
sesimden kan damlıyor bir çocuk küsüyor bana...
bütün şehirden duyulur mu kalbimin atışı?
korkuyorum.

Bir kelebeğe takılıp sürükleniyor gözlerim
vakti az biliyorum bırakıyorum kendimi gözlerime...
bir çocuk daha düşüyor ruhumdan.