Yinede Sevmiştim Seni
 

Biliyor musun, yine bu kentin sokaklari islak... Bulutlar agliyor, bense onlara

eslik ediyorum, agladigimi kimseler fark etmiyor... Sirilsiklamim ve en çocuk

halimle üsüyorum...

Böyle bir yagmurlu gecede çikip gelmistin. O andan sonra yüregime sakladim, her solukta duyabilmek için seni.

Basimiz yoktu bizim, sonumuz da olmayacak. Bir anda basladik. Dokunan kadar

dokunulanin da sarsildigi o an boyunca yasadik seninle askin tüm evrelerini; tüm umudunu, sefkatini ve firtinalarini. Tek bir dokunusta bir büyük sirri

paylasarak yasadik o muhtesem kavusmayi ve hemen ardindan kahreden o ayriligi.

Ben sana yenik düstüm...

Sensizlik çok kalabalik geliyor yüregime; tasiyamiyorum.

Öyle birsey ki bu; yagmurlarla birlikte agliyorum sana, bana... Yüregime

katiyorum seni katabildigim kadar. Ruhum bembeyaz perdenin arasindan siyrilip

senin karmakarisik hayalinle dolasiyor sensiz gecelerimde. O zifiri karanlikta

dualar ediyorum. Kendime bile dilemedigim dileklerle sürüyorum seni aydinliga.

Tükenmiyecektik...

Tükenmiyecektim...

Bogazim dügüm dügüm. Bu öyle birsey ki; acilarin en kahirlisi. Ve ben

kahroluyorum..

Söylesene. Sen benden Vazgeçebildin mi?

Oysa derdim ki; benim kirilgandir umutlarim... Biliyorum ki uzaga atarim

yakinima düsersin... Bu kadar yakinima düsecegini nerden bilirdim.

Ve bil ki çok sevdim seni kisa bir zamanda; bu lanet olasi mesafelere inat...