5 Atımlık Kalp Atışı
 

5 Atımlık Kalp Atışı

Yalnızlık ne büyük bir kelime

Tek ve tehlikeli

Kimi yalnızlığı umutsuzlukla bağdaştırır

Kimi de onun hasretiyle daha da güçlenir

Böyleydi benim yalnızlığım

Onsuzluk denizdeki yalnız bir insan gibiydi

Sonu belli olmayana,

Yüzmeyi bilsem de tutunamadığım

Tutunamamanın içinde ölümü gördüğüm

Onun yüzüyle daha da bir sevdiğim yalnızlık

5 atımlık bir kalpte kalmışım

Bir yanım yalnızlık içinde derbeder

Bir yanımsa umarsız atışlarda

Kalbimin bir yanı onsuz olmanın gücüyle dolmuş

Bir yanı da onsuzlukta boğulup kalmış

İnsan olmak basitliktir derlerdi

Ben de iki atımlıklarda basitleşmişim

Kaybetmenin acısıyla özlemlere dalıp

Onunla geçirdiğim her anı sığınaklarıma gömmüşüm

Her sevişmemizi

Her konuşmamızı

Depolamışım yüreğime

5 atımlık bir kalp atışında kalmışım

Zaman durmuş, ben onsuzlukta yapayalnız kalmışım

Ah ne elem sevmeyi bilmeyene

Öyle bir acı ki içimdeki

Deseler hiç olmasaydı ya bu aşk

Yok derim olsun acı da olsa

Yaşamak gibisi yok bu hayatımda

Deseler hiç paylaşmamış gibi yaşa

O zaman ne farkım var ki insan olmayandan

Sevmek asıl insan olmak değil midir

Öyle bir kalmışım ki 5 atımlık kalp atışlarında

İçimdeki fırtınada boğulup kalmışım

Sevip de ayrılmak nedir bilir mi insanlar

Çok azı bilir bu ayrılığın yıkımını

Ben de sevmişim de sevgimle kaybolmuşum

Gitmem gerek diyerek atamamışım adımlarımı

Ama ölümü görmektense onun bakışlarında

Severken ayrılmak

Hep onu eskiyle anmak

Yaşanmışla yad etmek

Bu bile yeter

Kaybolup giden o 5 atımlık adımlarda

Ölüm al gel beni

Ben seni onunla daha da çok sevdim

Onun yıkımını görmemek için

Sana ondan önce geldim...

Demet Ulutaş