Korkacak Bişey Yok!...
 

Bir gün Peygamber Efendimiz, eshâba buyurdular ki:

- Mümin kabre girince, iki melek gelip, suale çekerler. Ancak çok heybetli ve korkunçturlar.

Hazret-i Ömer sordu:

- Kabirde aklımız başımızda olacak mı yâ Resûlallah?

- Evet yâ Ömer.

- Öyleyse korkacak bir şey yok!

Hazret-i Alî, onun bu sözüne şaştı. Ömer Fârûk vefat edince, hâtırladı bu sözünü. “Şimdi göreceğiz” diye geçirdi içinden. “Bakalım dâvâsının eri olacak mı?”

Definden sonra, gözlerini kapayıp, teveccüh etti kabire. Az sonra sual melekleri korkunç şekilde gelip suale başladılar:

- Rabbin kim? Dînin nedir?

Hazret-i Ömer sâkin ve korkusuzdu. Sordu o meleklere.

- Siz nereden geliyorsunuz?

- Yedinci kat gökten.

- Orası ile benim kabir arası, ne kadar mesâfedir?

- Yedibin yıllık yoldur.

- Peki, siz bu kadar uzun yolu kat’edip buraya gelinceye kadar Rabbinizi unuttunuz mu?

- Hayır, unutmadık.

O zaman buyurdu ki:

- Siz, yedibin yıllık yoldan geldiğiniz halde Rabbinizi unutmadınız da, ben, az önce şuracıktan, evimden çıkıp buraya geldim. Hiç unutur muyum?

Sonra sımsıkı tuttu onları:

- Ey melekler! Bu ümmete, böyle korkunç ve heybetli gelmeyeceğinize dair söz verin bana!

Söz verince, bıraktı onları.

Hazret-i Alî gözlerini açıp mırıldandı:

- Sözünün eriymişsin ey kardeşim Ömer! Ve bir “Fâtiha” okuyup gönderdi rûhuna.

Geri dönerken ağlıyordu.