İntihar Mektupları
 

selam kardeşler insanların tükenip bittiği son anları

Allah yâr ve yardımcımız olsun.

Kalemin,fırçanın ve notaların artık duygularını ifade etmekte yetersiz kaldığı ya da yaşayacakları tüm anlar tükendiği için mi?..

Gün gelir yürekleri çatlar,acı sızar bedenlerine..

MAYAKOVSKI

4 Nisan 1930 günü,ünü yalnız ülkesinde değil,bütün dünyada yayılmış Vlamidir Mayakovski,aniden tabancası ile kendini vurdu.Beş yıl sonra,şair dostu Sergey Yesenin'i intihar ettiği için yazdığı bu şiirler eleştirirken,''Şu yaşamda en kolay işti ölmek..''

Ancak ne var ki,kendisi de fazla dayanamaz hayatın yüküne.Bedenini kaplamıştır yüreğindeki ateş.Yesenin'in ''buluşmayı vaadediyor ileride bir gün'' diyerek gittiği ölüm,Mayaskovski'yi ilham verircesine ölüme sürükler ve Yesenin'den 5 yıl sonra,1930'da,cansız bedeninin yanında ''Son Mektup'' u bulunur.Mektubunda,ölümün sessizliği ve hüznü içinde seslenir geride kalanlara.

ATİLLA JOZSEF

''Raylarda çırpınır kanlarım sıcak'' dedikten sonra kendisini trenin altına bırakır..

BEŞİR FUAD

İntihar Mektubu;

5 Şubat 1887:''Ameliyatımı icra ettim,hiçbir ağrı duymadım.Kan aktıkça biraz sızlıyor.Kanım akarken baldızım aşağıya indi.Yazı yazıyorum,kapıyı kapadım,diyerek geri savdım.Bereket versin içeri girmedi.Bundan daha tatlı bir ölüm tasavvur edemiyorum.Kan aksın diye hiddetle kolumu kaldırdım.Baygınlık gelmeye başladı''..

SABAHAT HASTAOĞLU

İntihar Mektubu;

Hiç tak ettiği oldu mu canınıza birşeylerin?

Kendinizi şu şehirden ya da dünyadan hatta evrenden dışarı atmak istediğiniz,yapayalnız hissettiğiniz benliğinizi kimsesiz bir sokak kedisi gibi? Ya da izbe bir parkın bankında çiseleyen bir yağmurun altında geceyi geçirmek istediniz mi?Hayatı hergün değişen ve karmaşıklaşan dertler yumağı olarak gördüğünüz,sabahlara kadar gözünüzü hiç kırpmadan efkarlı ve çaresiz bir vefasızı düşündüğünüz?Ahh keşke diye umutsuzca iç çektiğiniz?Sonra ağladığınız,yorulana kadar bitiverir diye..

Kahrolası aşk masalını bir kalemde silmek istediğiniz oldu mu?

Her geçen gün biraz daha umudunuz kırıldı mı yarınları düşünürken bir başınıza?

Sonra bir dost aradınız mı hep sadık,güvenilir ve samimi..

Uzaklara bakıp derin derin daldınız mı mutsuz ve umutsuzca?

Uçan kuşlara imrendiniz mi ne kadar özgür,temiz ve saflar diye..

Geçmiş günler canlandığında gözünüzde,neden diye sordunuz mu hiç kendinize?

Şimdi için kaygılandınız mı?

Ve gelecek içinse,satmışım anasını diyip boşverdiniz mi herşeye?

Sizi bilmem ama ben bunların hepsini yaptım,Anlayacağınız HAYATI DENEDİM.

Açıkçası ben beceremedim galiba umarsızca yaşamayı..

Mutluluğu bir çocuğun gözlerinde aramayı bilemedim,kuşların cıvıltısındaki o dinmez coşkuyu duyamadım.

Korkarım ben hiç kimseyi ölümüne sevmedim,sevemedim.O yüreği görmedim kendimde,kahretsin göremedim..

Önemli değil nasılsa artık bunların hiçbiri..

Biraz sonra dinecek bu feryatların hepsi,hayatını bitirecek bu şanssız,bahtsız kişi.

Yalan dünya;SONSUZA DEK ELVEDA..

PAUL CELAN

Toplama kamplarından kurtulmuş ünlü şair Paul Celan,kendini Seine nehrine atarak canına kıyar.Celan'ın ölüm havası şiirinden:

Siyah sütünü içiyoruz,sabahın akşam saatlerinde

Onu içiyoruz,öğle sabah demeden hep onu

Geceleri içiyoruz,habire içiyoruz

Bir mezar kazıyoruz gökyüzüne rahatça yatmak için

Adamın teki,bir evde yılanlarla oynuyor,yazıp çiziyor

Almanya'ya yazıyor karanlık çöktüğü vakit altın saçın Margarate

Onu yazıp evin önüne çıkıyor

Islıkla köpeklerini çağırıyor

Yıldızlar ışıyınca

Yahudilerini çağırıyor toprağa

Bir mezar kazsınlar diye

Ve bize buyruklar yağdırıyor

Oyun havaları çalmamız için.

Sayfanın En Başına Dön

+Alıntı

Bır genc kızın ıntahar mektubu gercekten ınsanı etkılıyor ayrıca ders alınması amacıM

Elimde enjektör öylece kalakaldım.Çok klasikti ama ben de arkamda bişeyler bırakmalıydım.En azından ölümü tercih ettiğimi bilmeliler diye düşündüm.Aslında kimseye bişey borçlu değildim,alış-verişi keseli çok oldu.

Nasıl başlayacağımı bilmiyorum,şöyle mi başlasam ; Hey millet ben ölmeye karar verdim.Niye biliyor musunuz çünkü yaşım 27 ye dayandı.ALLAH korusun ya ölmeye değil de üremeye karar verseydim,neyseki aklım başımda Neyse,kötü alışkanlıklara bulaşmayın kendinize iyi bakın..

Kimsenin öldüğümü bilmesi gerekmiyor ama en azından aileme (benden nefret etsinler diye) bişeyler açıklamak istiyorum.

Annem ve babam ben 10 yaşındayken boşandı.Mahkemede ise beni yalancı şahit olarak kullandı annem.Yaptım..

Ergenlik çağım tam bir dengesizlik içinde geçti.Kaldığımız yerde hiçbir hata affedilmiyordu.Hiç unutmuyorum;Bakkalda mahallenin serserileriyle laf dalaşı yaparken dedeme yakalanmıştım.Banyoda bir güzel annemden dayak yemiştim.Bütün aile benim kötü kız olmamdan korkuyordu.Ama ben onları hayal kırıklığına uğrattım.Namaza başladım Evet yırtık kotlar içinde,posterlerin arasında hiç kaçırmadan 5 vakit kılıyordum.

Sigaraya 15 yaşında başladım,içkiyi zaten içiyordum.Babam sağolsun İstanbul a git,okumaya bak deyip beni yapayanlız bıraktığı için babam sağolsun

17 yaşında İstanbulda yalnızdım.Burnumu her deliğe sokmaya başladım,ilk delik sosyal etkinlikler kulübüydü.Burada insanlar ya çiftleşiyor ya da daha rezil şeyler yapıyordu.İlk sevgilim de burdan olmuştu.

Artık köprü altı günlerim başlamıştı.İçki içmek,şarkı söylemek,uçmak..

İstanbul da özgürmüşsün pöh Dışarı çıkarsın serserinin biri keyfini kaçırır,okula gidersin;küçümseyip kaçarsın..

Köprü altı günlerim sürüp gidiyordu.Orada içiyor,şarkılar söylüyor.Bir geyik bulursam dalgamı geçip deşarj oluyordum.Ama içkinin tesiri geçince acılar başlıyordu.O dayanılmaz acılar..

Kendimden nefret ediyor,yaptıklarımdan iğreniyordum.Kahrolsun böyle insan,böyle hayat .

Devrimci arkadaşların toplantılarına katılıyor,gerçekçilik adına söyledikleri şeylere gülüyordum.Çünkü söylediklerine kendileri de inanmıyordu.

Gün geçtikçe daha çekilmez bir hayat..Hatta kadını ortak bir mal olarak gören son sevgilimi de hayal kırıklığına uğrattım.Onu da aldattım

Artık dayanamıyorum,heryerim sızlıyor.Herşeyden,herkesten nefret ediyorum.O kadar yanlış yaptım ki..

Yaşam artık iyice çığırından çıkmıştı

Ne yapmam gerektiğini biliyordum

Evde kimse yok..

*****************

Canimdan cok sevdigim annem ve babam´a

Sabah uyandiginizda anne yine odama gelip beni uyandirmak isteyeceksin. Belkide bu defaki soguk tenimin sucunu, geceleri ictigim sigara dolayisiyla acik biraktigim pencereye yükleyeceksin. Ama bu defa ben kalkmayacagim anne. Cok düsündüm cok tarttim hayatin hafifligiyle kalbimin agrilarini . Bir cok sorunuz belki yanitsiz kalacak biliyorum. Ama bu dakika hicbirini aciklamaya yetmez artik. Ben bosverdim sizde bosverin. Bu odada kafami yastiga koyup tavana baktigim günlerin anisi geciyor gözlerimden. Yüregim cok burkuldu anne , ne yalniz kalabilmeyi becerebildim nede bir birlikteligin bir parcasi olabilmeyi. Beni ölüme götüren yolun hic mümkünü olmayan bir hayat oldugunu anladim. Hayatim boyunca hic birseye karar veremedim belki ama bu intihar sanirim hayatimdaki en önemli kararim. Kimsenin sucu yok sadece birilerini ben kaldiramadim.

N.Y 17 yasinda Lise Ögrencisi tarih 1996

****************

Ardimda birakacagim o kadar güzellikler var ki . Tanridan önce ben kendimi affedebilecek miyim bilmiyorum. Hersey denilen coklu parcalarin arasindan bir parcayi hayatim sandim. Tutulmak degildi benimkisi arinmakti herseyden ve tapinmakti,ve varolmakti dünyanin her katinda o kücük zerreden. Bir insani sevmeye indirgeyemiyorum mutluluklarimi,öyle olsaydi eger belki kabullenebilirdim ayriliklarida. Kimseden almadim bu yalnizliklari , ve bu gidis sanirim bir kendime dönüs,terkedis degil. Simdi hatirladikca onun sesinden bütün sözcükleri, biraz daha yaltaklaniyorum ölüme. Üzgünüm bir yerlerden tutunamiyorum bir türlü hayata. Anladimki Onsuzluga dayanamamak icin ,onsuz olmaya gerek yokmus. Ayriliktan kurtardigim bütün hatiralar yeterliymis ve yorgani yakmak icin önce carsafi tutusturmak gerekiyormus.

Z.S.K Üniversite Ögrencisi Eskisehir 1996

"Onlar yol kesecek ve sen yürüyeceksin. Davan için yürüyeceksin.yüreyeceksin ardına bakmadan, davasını satanlara aldırmadan. Gerekirse öleceksin; ölsende şehadetinle yürüyeceksin.Çünkü sen Rabbine döneceksin"